Οι βασικοί κανόνες των βίντεο γκέιμς , που το δεύτερο συνθετικό της ονομασίας τους είναι ‘manager’, είναι απλοί. Ο παίχτης αναλαμβάνει τη διαχείριση μιας ομάδας. Πουλάει και αγοράζει παίχτες, επιλέγει την 11αδα πριν από κάθε αγώνα, το είδος της προπόνησης, ψάχνει για σπόνσορες, προτείνει στον εικονικό πρόεδρο την αύξηση της χωρητικότητας του γηπέδου κ.α..., προσπαθώντας μέσα από αυτές τις κινήσεις να φτάσει την ομάδα όσο πιο ψηλά γίνεται. Φυσικά κανένα από αυτά τα παιχνίδια δεν έχουν πίστες και ούτε τερματίζουν ποτέ(μόνο ο Τσακ Νόρις το έχει τερματίσει). Παίζεις μέχρι να βαρεθείς. Τσαντίστηκες που ο Βαλβέρδε έβαλε τον Πάντελιτς αντί του Τζεμπούρ; ανοίγεις το manager, βάζεις τον Τζεμπούρ και αυτός καρφώνει 3 μπαλάκια. Θεωρείς βλακεία που πούλησαν τον Κυριάκο Παπαδόπουλο για 2 μύρια; εσύ τον κρατάς στον Θρύλο και μετά από 3 μόλις σεζόν η αξία του ανεβαίνει στα 20. Κλείνεις τον υπολογιστή και πραγματικά απορείς πως δεν σ’ έχει πάρει τηλέφωνο ακόμα ο Μαρινάκης να σου προσφέρει τα ηνία της ομάδας.
Η εικονική πραγματικότητα έχει ένα καλό. Όσο στραβά και να πάνε τα πράγματα, και τη Μπαρτσελόνα δηλαδή να πάρεις και να τη ρίξεις Δ’ εθνική, ξαναρχίσεις το παιχνίδι από την αρχή και δε σου λέει κανείς τίποτα. Έχει όμως κι ένα κακό. Παραμένει εικονική. Μπορεί η επιτυχία σου να σηκώσεις το διηπειρωτικό με τον Εργοτέλη, να έχει κάποια θετική απήχηση σε ένα-δύο κολλημένους με το παιχνίδι φίλους σου, όμως ακόμα και η απλή αναφορά του κατορθώματος στη γκόμενα που κάθεται απέναντί σου στο μπαρ, είναι βέβαιο πως δεν θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Εξάλλου, όσο καλά και να είναι σχεδιασμένη μια μπάλα, δε μπορεί να συγκριθεί με μια πραγματική.
Η εικονική πραγματικότητα έχει ένα καλό. Όσο στραβά και να πάνε τα πράγματα, και τη Μπαρτσελόνα δηλαδή να πάρεις και να τη ρίξεις Δ’ εθνική, ξαναρχίσεις το παιχνίδι από την αρχή και δε σου λέει κανείς τίποτα. Έχει όμως κι ένα κακό. Παραμένει εικονική. Μπορεί η επιτυχία σου να σηκώσεις το διηπειρωτικό με τον Εργοτέλη, να έχει κάποια θετική απήχηση σε ένα-δύο κολλημένους με το παιχνίδι φίλους σου, όμως ακόμα και η απλή αναφορά του κατορθώματος στη γκόμενα που κάθεται απέναντί σου στο μπαρ, είναι βέβαιο πως δεν θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Εξάλλου, όσο καλά και να είναι σχεδιασμένη μια μπάλα, δε μπορεί να συγκριθεί με μια πραγματική.
Υπάρχει όμως μια ιστοσελίδα που κατάφερε να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στο παιχνίδι και την πραγματικότητα! Να μπορεί δηλαδή κάποιος να διαχειρίζεται μια πραγματική ομάδα χωρίς να χρειάζεται να σηκωθεί από τον υπολογιστή του. Μια ομάδα που μετέχει σε πραγματικό πρωτάθλημα, με πραγματικούς παίχτες, πραγματικούς φιλάθλους , σ’ ένα παιχνίδι που παίζεται με πραγματικές μπάλες. Ο λόγος για την ιστοσελίδα myfootballclub.co.uk, η οποία τον Φλεβάρη του 2008 έγινε η πρώτη ιστοσελίδα στον κόσμο, ιδιοκτήτρια επαγγελματικής ομάδας. Το εγχείρημα ξεκίνησε το 2007, όταν πρόσφερε τη δυνατότητα στους χρήστες να γίνουν μέλη της ιστοσελίδας, πληρώνοντας ένα αντίτιμο 35 λιρών. Το καλοκαίρι του 2008, έχοντας μαζέψει ήδη 20.000 μέλη και 700.000 λίρες, άρχισε τις διαπραγματεύσεις για την αγορά κάποιας ομάδας της πέμπτης εθνικής κατηγορίας της Αγγλίας. Και τα κατάφερε, αγοράζοντας την Ebbsfleet United!
Το μοντέλο είναι απλό. Κάθε μέλος της myFC, πληρώνοντας ετήσια συνδρομή, γίνεται αυτόματα μέτοχος και συνιδιοκτήτης της ομάδας. Και φυσικά μπορεί να μετέχει σε όλες τις αποφάσεις που την αφορούν. Τα μέλη μπορούν να παρακολουθούν απευθείας στην οθόνη τους τους αγώνες της ομάδας, αποφασίζοντας σε πραγματικό χρόνο μέσω chat και ψηφοφορίας για την 11άδα, τις εντολές που θα δώσει ο προπονητής και τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Επίσης, μπορεί να προτείνει και να ψηφίσει για τους παίχτες που θα αποκτηθούν ή θ’ αποχωρήσουν σε κάθε μεταγραφική περίοδο, το ύψος των μισθών παιχτών και προπονητικού team, επιλογή σπόνσορα για την ομάδα, προτάσεις για όλα τα θέματα που αφορούν την ομάδα, μετέχοντας έτσι σε ένα διαδραστικό παιχνίδι που στο μόνο που υστερεί από τα βίντεο γκέιμς είναι ότι δε μπορείς να κάνεις save πριν από ένα αγώνα και αν σου πάει στραβά να τον ξαναπαίξεις από την αρχή.
Το πολυμετοχικό και αμεσοδημοκρατικό μοντέλο της myFC, για την ώρα τουλάχιστον λειτουργεί καλά και ήδη αρκετές ιστοσελίδες ανά την Ευρώπη προσπαθούν να αντιγράψουν το εγχείρημα. Στην Ελλάδα θ’ αργήσει λίγο, γιατί το στήσιμο ιντερνετικής παράγκας παρουσιάζει ακόμα κάποιες τεχνικές δυσκολίες.
Το μοντέλο είναι απλό. Κάθε μέλος της myFC, πληρώνοντας ετήσια συνδρομή, γίνεται αυτόματα μέτοχος και συνιδιοκτήτης της ομάδας. Και φυσικά μπορεί να μετέχει σε όλες τις αποφάσεις που την αφορούν. Τα μέλη μπορούν να παρακολουθούν απευθείας στην οθόνη τους τους αγώνες της ομάδας, αποφασίζοντας σε πραγματικό χρόνο μέσω chat και ψηφοφορίας για την 11άδα, τις εντολές που θα δώσει ο προπονητής και τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Επίσης, μπορεί να προτείνει και να ψηφίσει για τους παίχτες που θα αποκτηθούν ή θ’ αποχωρήσουν σε κάθε μεταγραφική περίοδο, το ύψος των μισθών παιχτών και προπονητικού team, επιλογή σπόνσορα για την ομάδα, προτάσεις για όλα τα θέματα που αφορούν την ομάδα, μετέχοντας έτσι σε ένα διαδραστικό παιχνίδι που στο μόνο που υστερεί από τα βίντεο γκέιμς είναι ότι δε μπορείς να κάνεις save πριν από ένα αγώνα και αν σου πάει στραβά να τον ξαναπαίξεις από την αρχή.
Το πολυμετοχικό και αμεσοδημοκρατικό μοντέλο της myFC, για την ώρα τουλάχιστον λειτουργεί καλά και ήδη αρκετές ιστοσελίδες ανά την Ευρώπη προσπαθούν να αντιγράψουν το εγχείρημα. Στην Ελλάδα θ’ αργήσει λίγο, γιατί το στήσιμο ιντερνετικής παράγκας παρουσιάζει ακόμα κάποιες τεχνικές δυσκολίες.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε ότι διαβάζετε και βοηθήστε το κουνάβι να μάθει περισσότερα για το τι προτιμάτε να διαβάζετε!