O Τζον Σουϊντον, πρώην αρχισυντάκτης των New York Times, στην αποχαιρετιστήρια δεξίωση που έγινε προς τιμήν του πριν βγει στη σύνταξη: Κάποιος από τους παρευρισκόμενους έκανε πρόποση για τον ανεξάρτητο Τύπο, και ο Σουϊντον τον διέκοψε και συμπλήρωσε : «Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σε αυτή τη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται ανεξάρτητος Τύπος. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω. Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη. Και αν τολμούσατε να την εκφράσετε γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί. Πληρωνόμαστε αρκετά ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας, έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφουμε. Εσείς….
επίσης παίρνετε ικανοποιητικούς μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες. Και αν κάποιος τολμούσε ή ήταν τόσο τρελός ώστε να γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρισκόταν πολύ σύντομα στο δρόμο.. Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής το Μαμωνά και να πουλάει τη Πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο..Είμαστε υποτελείς. Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε καραγκιόζηδες. Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους. Ο χρόνος, η ζωή μας, οι ικανότητές μας είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων. ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΕΣ ΠΟΡΝΕΣ».



Δεν τα λέω εγώ... Ο καθ' ύλην αρμόδιος τα λέει!
Οι δημοσιογράφοι έχουν τίμια άποψη, αλλά την κρατούν για πάρτη τους.
Σαν τους ταβερνιάρηδες που σερβίρουν το ξινισμένο κρασί στους πελάτες και το καλό το πίνουν με την οικογένεια και την παρέα τους.
Οι δημοσιογράφοι είναι διανοούμενες πόρνες στον οίκο ανοχής της ενημέρωσης.
Ενίοτε και πόρνες πολυτελείας.
Προαγωγοί τους οι καναλάρχες- εκδότες- μεγαλοεπιχειρηματίες-πολιτικοί.
Και πελάτες τους εμείς που μας πουλούν ενημερωτικό έρωτα και εμείς ως πρωτάρηδες κολλάμε...
Μα καλά... δεν είδαμε το κόκκινο φωτάκι έξω απ' την είσοδο του οίκου ανοχής με την επωνυμία ΜΜΕ;
Ή μήπως το είδαμε και απλά βολευόμαστε;
Και όποτε μας αρέσουν αυτά που λένε, παραβλέπουμε την ιδιότητά τους και όποτε δε μας αρέσουν λέμε "έλα μωρέ πόρνη ήταν", όπως λέμε όταν μια γυναίκα αποδειχθεί τέτοια;
Και βολευόμαστε διότι είναι πολύ πιο εύκολο να στηρίξεις τις ελπίδες σου για ικανοποίηση στον αγοραίο (ενημερωτικό) έρωτα αφού όπου είσαι τον βρίσκεις μπροστά σου να σε καλεί, παρά να ψάξεις για τον πραγματικό (ενημερωτικό) έρωτα όπου θα χρειαστεί να αναζητήσεις, να διεκδικήσεις, να ενθουιαστείς και να απογοητευτείς, να κερδίσεις και να χάσεις.
Πού να τρέχουμε τώρα; Το κόκκινο φωτάκι της ενημέρωσης θα είναι πάντα εκεί!

Ναι λοιπόν Τζον Σουίντον είστε διανοούμενες πόρνες.
Αλλά εμείς είμαστε οι μαλάκες που σας τα ακουμπάμε!
--
http://toixo-toixo.blogspot.com/2011/04/blog-post_6424.html

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε ότι διαβάζετε και βοηθήστε το κουνάβι να μάθει περισσότερα για το τι προτιμάτε να διαβάζετε!

 
Top