Ο 14χρονος Με Αυτισμό Που Απειλεί Τη Θεωρία Της Σχετικότητας Και Πάει Για Νόμπελ! (Video)

Στα δύο του χρόνια, ο Jacob Barnett διαγνώστηκε με Σύνδρομο Asperger…

Οι γιατροί είχαν ανακοινώσει ότι δεν θα μπορεί να δέσει ούτε τα κορδόνια των παπουτσιών του μόνος του. Και έπεσαν πέρα για πέρα έξω. Σήμερα, ο Jacob που διαθέτει δείκτη ευφυΐας υψηλότερο του Αϊνστάιν (170), κάνει το Master του στην Αστροφυσική στο πανεπιστήμιο Indiana University-Purdue University Indianapolis (IUPUI) και είναι ένας από τους πλέον ελπιδοφόρους ερευνητές στον τομέα της κβαντικής φυσικής, σε ηλικία μόλις 14 ετών.

Ο 14χρονος, έχει φτάσει ένα βήμα πριν καταρρίψει τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, ενώ έχει αποκτήσει και έμμισθη θέση ερευνητή στο πανεπιστήμιο που φοιτά. Σύμφωνα με τον ίδιο, βρίσκεται πλέον μερικές μαθηματικές εξισώσεις μακριά από το να αποδείξει ως λαθεμένη τη θεωρία της σχετικότητας, ενώ πρόκειται να επιχειρήσει να αντικρούσει και τη θεωρία του Big Bang. “Ακόμα δουλεύω πάνω σε αυτό. Έχω μία ιδέα, αλλά εξακολουθώ να εργάζομαι στις λεπτομέρειες”, δήλωσε ο ίδιος.

Ένα επίτευγμα που αν καταφέρει τελικά να το φέρει εις πέρας, αναμένεται να του χαρίσει μια θέση στο πάνθεον της ιστορίας και ενδεχομένως, το βραβείο Νόμπελ. Καθηγητές από το Institute for Advanced Study in Princeton επιβεβαιώνουν άλλωστε πως βρίσκεται στο σωστό δρόμο. “Έχω εντυπωσιαστεί από το ενδιαφέρον και τις γνώσεις που κατέχει μέχρι στιγμής”, επισήμανε ο καθηγητής Scott Tremaine, ο οποίος με mail του στην οικογένεια του Barnett, ενημέρωσε τον ίδιο και τους οικείους του πως αν τελικά τα καταφέρει, εκείνος θα στηρίξει την υποψηφιότητα του για το βραβείο.

Το παιδί – θαύμα Ο 14χρονος μπορούσε να λύνει παζλ 5.000 κομματιών από την ηλικία των τριών και στα δέκα του χρόνια εγκατέλειψε το σχολείο για να μπει στο Πανεπιστήμιο. Σε πρόσφατη ομιλία του στο TEDx Teen, είχε δηλώσει με αφοπλιστική ειλικρίνεια: “Κανονικά δεν θα έπρεπε να βρίσκομαι εδώ τώρα. Οι ειδικοί είχαν πει πως δεν θα κατάφερνα καν να μιλήσω. Προφανώς κάποιοι τραβάνε τα μαλλιά τους τώρα”. Η μητέρα του, Kristine Barnett έχει γράψει βιβλίο για την μέχρι σήμερα ιστορία του μικρού, το οποίο κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις “Ψυχογιός”. Η οικογένεια του μικρού, έχει ιδρύσει και λειτουργεί υπό την επιμέλεια της, το ίδρυμα Jacob’s Place για αυτιστικά παιδιά.

Η μητέρα του, με το βιβλίο της αλλά και τη συνολική της δράση, έχει σαν στόχο της να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για τα παιδιά που παρουσιάζουν αυτισμό. Η ίδια δήλωσε πρόσφατα: “Ο Jacob παλεύει με το πρόβλημα του κάθε μέρα και μας έχει στο πλάι του, όπως πρέπει να κάνει κάθε γονιός για το παιδί του. Έχει συνειδητοποιήσει τα προβλήματα του και τα πολεμάει με δύναμη ψυχής”

Τι είναι το Σύνδρομο Asperger

Το όνομα Σύνδρομο Asperger (Asperger’s Syndrome) καθιερώθηκε από το 1981 όταν η Δρ. Λόρνα Γουίνγκ (Lorna Wing), μια Αγγλίδα ψυχίατρος, δημοσίευσε ένα ακαδημαϊκό έγγραφο που λεγόταν Asperger’s Syndrome: a Clinical Account, το οποίο ξανάφερε στο φως την έρευνα που είχε κάνει ο Hans Asperger και καθιέρωσε έτσι την επωνυμία Asperger’s Syndrome για να περιγράψει μία πάθηση που ανήκει στις Διαταραχές του Αυτιστικού Φάσματος (Αutistic Spectrum Disorder).

Το Σύνδρομο Asperger θεωρείται πάθηση που ανήκει στις Διαταραχές του Αυτιστικού Φάσματος, διότι όπως και ο κλασσικός Αυτισμός, είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή που επηρεάζει τον τρόπο επικοινωνίας και τις σχέσεις ενός ατόμου με το περιβάλλον του.

Συχνά θεωρείται ότι όλοι όσοι έχουν Αυτισμό και έχουν υψηλές επιδόσεις, φέρουν το Σύνδρομο Asperger. Ωστόσο, είναι γνωστό σήμερα ότι υπάρχουν αρκετές άλλες μορφές Αυτισμού, αυτές του αποκαλούμενου ως “Λειτουργικού Αυτισμού”, όπου τα άτομα αποδίδουν με υψηλές επιδόσεις χωρίς να εμφανίζουν αυτά καθαυτά τα συμπτώματα του Συνδρόμου Asperger.

Είτε έχουν Σύνδρομο Asperger (ΣΑ), είτε Υψηλής Λειτουργικότητας Αυτισμό (ΥΛΑ), τα παιδιά και οι ενήλικες βιώνουν δυσκολίες στις καθημερινές κοινωνικές τους αλληλεπιδράσεις. Η ικανότητά τους για ανάπτυξη φιλικών σχέσεων είναι γενικά περιορισμένη, όπως είναι και η ικανότητά τους να καταλάβουν τη συναισθηματική έκφραση των άλλων ανθρώπων. Σε πολλές περιπτώσεις, οι παθήσεις αυτές συνδέονται και με μαθησιακές δυσκολίες.

Στην πραγματικότητα όμως, όλοι οι άνθρωποι, παιδιά και ενήλικες παράλληλα με ΣA και ΥΛΑ μοιράζονται την ίδια δυσκολία στην κατανόηση του κόσμου που τους περιβάλλει. Τα άτομα με ΣΑ και ΥΛΑ έχουν συνήθως φυσιολογική ή ανώτερη νοημοσύνη και επιθυμούν την επαφή και τη σχέση με άλλους ανθρώπους, αλλά δε γνωρίζουν τον τρόπο προσέγγισης, με αποτέλεσμα να πλησιάζουν τους άλλους με ακατάλληλο και ιδιόρρυθμο τρόπο.