Διαγραφή Χρέους προτείνει για την Ελλάδα

«Φοβούμαι ότι η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει», δηλώνει ο Αμερικανός οικονομολόγος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ και ζητά από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να αλλάξουν πορεία, διαγράφοντας...




μέρος του ελληνικού χρέους, μεριμνώντας για τις ελληνικές τράπεζες, εφαρμόζοντας αναπτυξιακά μέτρα και διασφαλίζοντας τους αδυνάτους.
Υποστηρίζει δε ότι η Ευρώπη «βρίσκεται πιο κοντά στην κατάρρευση παρά στη λύση» και προειδοποιεί για τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης ολόκληρης της Ευρωζώνης, εάν η Ελλάδα υποχρεωθεί να την εγκαταλείψει.
«Αλλάξτε ρότα!», καλεί τους Ευρωπαίους ο Αμερικανός οικονομολόγος σε συνέντευξή του στη Sueddeutsche Zeitung και προτείνει τη δημιουργία κοινωνικού συμφώνου, το οποίο θα αμβλύνει την ένδεια.
Η χώρα κυβερνάται άσχημα, τα ελλείμματα μεγαλώνουν, οι ελίτ προσπαθούν να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο.
«Η Ευρώπη θα εισέλθει σε μια νέα φάση της κρίσης. Είμαι βέβαιος γι' αυτό. Οι πολιτικοί δεν καταφέρνουν να θέσουν την κρίση υπό έλεγχο. Πολλοί πολιτικοί δεν φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει τι πραγματικά συμβαίνει στην περιφέρεια της ευρωπαϊκής ηπείρου. Κι όμως, αρκεί να ταξιδέψει κανείς στην Ελλάδα, για να καταλάβει πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση», τονίζει ο κ. Γκάλμπρεϊθ και αναφέρεται στην «τρομερά υψηλή ανεργία των νέων» αλλά και στην εικόνα των ηλικιωμένων που ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό.
«Εκατομμύρια άνθρωποι κατρακυλούν, το σύστημα υγείας καταρρέει. Βιώνουν μια κοινωνική κρίση, όπως την ξέρουμε μόνο σε αναπτυσσόμενες χώρες. Κι αυτό συμβαίνει στην καρδιά της Ευρώπης. Για μένα είναι σαφές ότι η Ευρώπη πρέπει να ανησυχεί πολύ. Φοβούμαι ότι η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει. Η χώρα κυβερνάται άσχημα, τα ελλείμματα μεγαλώνουν, οι ελίτ προσπαθούν να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο. Ακόμα και η ελληνική πολιτική έχει χάσει προ πολλού τις ελπίδες της», προσθέτει.
Κατά της πώλησης της ΔΕΠΑ
Αναφερόμενος στο πρόγραμμα λιτότητας που εφαρμόζεται στην Ελλάδα, ο οικονομολόγος τάσσεται κατά της πώλησης της ΔΕΠΑ. «Πρέπει γι' αυτό να σημάνει συναγερμός σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Ένα μονοπώλιο αερίου αποτελεί μια μηχανή που κόβει χρήμα με σταθερά κέρδη και τζίρο. Παραιτείται λοιπόν κανείς από μια σταθερή πηγή εσόδων, για να εισπράξει σήμερα λίγα χρήματα; Πότε κάνει κάτι τέτοιο μια κυβέρνηση; Μόνον όταν και η ίδια δεν πιστεύει πλέον ότι θα επιζήσει για πολύ», υποστηρίζει και προβλέπει ότι κάποια στιγμή τα πράγματα θα πάψουν να πηγαίνουν καλά και οι άνθρωποι θα προσπαθήσουν να διασφαλίσουν τα χρήματά τους.
«Έτσι θα ξεκινήσει μια φυγή τραπεζικών κεφαλαίων», σημειώνει και εκτιμά ότι τότε θα επιλεγεί μια λύση πιθανόν στο πρότυπο αυτής που εφαρμόστηκε στην Κύπρο.
«Πολλοί άνθρωποι θα χάσουν περιουσίες και η οικονομία εντελώς ξαφνικά θα συρρικνωθεί δραστικά. Και αν η Ελλάδα εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, τελικά αυτό μπορεί να σημάνει και την αρχή του τέλους της ΟΝΕ. Θα είναι δύσκολο να επιβιώσει η πολιτική ένωση, όταν θα έχει ξεκινήσει αυτή η διαδικασία», αναφέρει.
Απευθυνόμενος στις ευρωπαϊκές ηγεσίες, ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ προτείνει τέσσερα βασικά μέτρα: «Η Ευρώπη πρέπει να διαγράψει στην Ελλάδα περισσότερα χρέη. Δεν έχει νόημα να κάθεται κανείς και να παρακολουθεί την κλιμάκωση της κρίσης. Η Ευρώπη πρέπει να μεριμνήσει για τις ελληνικές τράπεζες. Δεν πρέπει να τις αφήσει απλώς στα χέρια ολιγαρχών. Πρέπει να υπάρξει ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα επενδύσεων για την Ελλάδα, προκειμένου να ανακάμψει η οικονομία. Η Ευρώπη πρέπει να δημιουργήσει ένα είδος συμφώνου για τους χαμένους της κρίσης, μια κοινωνική βασική ασφάλιση και να εγγυηθεί τουλάχιστον ένα μέρος των περιουσιών και π.χ. των συντάξεων», δηλώνει.
Αν η Ελλάδα εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, τελικά αυτό μπορεί να σημάνει και την αρχή του τέλους της ΟΝΕ.
Τονίζει, ωστόσο, ότι οι Βρυξέλλες θα πρέπει να στείλουν τα χρήματα απευθείας στους αποδέκτες, παρακάμπτοντας την κυβέρνηση, επειδή «μέχρι τώρα τα χρήματα πήγαν συχνά σε λάθος κανάλια» και προσθέτει:
«Όχι άλλα χρήματα για κακές ή διεφθαρμένες κυβερνήσεις και διοικήσεις. Το πλεονέκτημα απευθείας καταβολής στον λαό είναι η αύξηση της κατανάλωσης και η ταχεία ανάκαμψη της οικονομίας», επισημαίνει.
Αναφέρεται δε στη δράση στην Ελλάδα μιας γραφειοκρατίας, υπό την έννοια μιας πολύ μικρής ομάδας πολύ πλούσιων ολιγαρχών και κάνει λόγο για «πολύ παράξενα πράγματα».


Periergaa