Ο άνθρωπος πίσω από τη «Sirina» πήγαινε ακόμη σχολείο όταν έλεγε «θα γίνω παραγωγός π@ρνό». Μάλιστα ένας συμμαθητής του τον πείραζε «αν γίνεις εσύ παραγωγός, εγώ θα παίζω στις ταινίες σου...» Έτσι και έγινε. Ο συμμαθητής του μάλιστα έπαιξε σε μερικές από τις πρώτες ταινίες της Sirina.
«Για μένα δεν ήταν αυτό που λέμε όνειρο ζωής. Και να μην συνέβαινε δεν θα χάλαγε ο κόσμος, απλά χαίρομαι που τα κατάφερα...», λέει σήμερα ο διος. Με πολλές σπουδαίες παραγωγές στο ενεργητικό του-οι ταινίες του όχι μόνο δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από τις αντίστοιχες ξένες παραγωγές, αλλά έχουν αποσπάσει και διεθνές βραβείο(το 2004) για την ποιότητα της παραγωγής τους-η φήμη του ξεπερνάει πλέον τα ελληνικά σύνορα.
Η κομβική στιγμή της Sirina ήταν φυσικά το απαγορευμένο DVD της Τζούλιας, με το οποίο τον έμαθε όλη η Ελλάδα. Για τη συγκεκριμένη ταινία υπάρχουν ακόμη πράγματα που δεν τα έχουμε μάθει. «Θα τα μάθετε εν καιρώ...», λέει σιβυλικά. Άλλωστε ο σάλος που προκλήθηκε δεν είχε προηγούμενο.
Πολλοί μάλιστα έφτασαν στο σημείο να που πως κάθε φορά που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε προβλήματα ο Σειρηνάκης έβγαζε μια νέα ταινία για να αποσπάσει τη προσοχή του κόσμου. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Ο ίδιος δεν παίρνει θέση δημοσίως για τις πολιτικές εξελίξεις και φροντίζει να κρατάει χαμηλό προφίλ ακόμη και όταν πρόκειται για ποδόσφαιρο.
Κρατάει το πάθος του για τη δουλειά κι εδώ του αρέσει να δηλώνει "π@ρνογράφος" κι όχι εκδότης παρότι του ανήκει μια εφημερίδα, ένα μηνιαίο περιοδικό και φυσικά το πετυχημένο site της Sirina που προσφέρει καθημερινά ευχάριστες εκπλήξεις στους επισκέπτες του. Η περιπέτεια που λέγεται Sirina ξεκίνησε κάπως έτσι:
Σάμος-καλοκαίρι 2000 Είχαμε οργανώσει με τη γυναίκα του παραγωγού Σίλβιο Μπατινέλι, ο οποίος ήταν από τους πρώτους που έκαναν π@ρνογραφία στην Ιταλία, το γύρισμα μιας ταινίας. Εγώ εκείνη την εποχή ήμουν 24-25 χρόνων αλλά είχα πάθος με την συγκεκριμένη δουλειά. Είπα λοιπόν στους Ιταλούς ότι τα αναλαμβάνω εγώ όλα και έτσι ξεκίνησα. Χρησιμοποιήσαμε μάλιστα τετρακάμερο για να υπάρχει όσο το δυνατόν καλύτερο αποτέλεσμα. Για την εποχή του ήταν πολύ μπροστά. Θυμάμαι μάλιστα ότι είχα γράψει και μέρος του σεναρίου.
Βέβαια εκεί έγινε και μια παρεξήγηση γιατί τραβήξαμε σκηνές από το Α.Τ στο Πυθαγόρειο, επειδή στο σενάριο της ταινίας υπήρχε ο ρόλος αστυνομικών οι οποίοι πηδάγανε μια τουρίστρια. Εμείς κάναμε μοντάζ όπου φαινόταν εξωτερικά το αστυνομικό τμήμα και μέσα γινόταν της τρελής. Μας έκαναν μήνυση- κακώς κατά τη γνώμη μου γιατί εμείς είπαμε να ενισχύσουμε τον ελληνικό τουρισμό. Τέλος πάντων όταν η υπόθεση έφθασε στο δικαστήριο αθωωθήκαμε γιατί οι δικαστές είχαν χιούμορ και κατανόηση. Σαν παραγωγή κάναμε άλλες δύο ταινίες για λογαριασμού του Γάλλου παραγωγού Μαρκ Ντορσέλ, ο οποίος είναι κορυφαίος στο είδος του.
Με το που μπήκα στο χώρο η πρώτη μου κίνηση ήταν να πάρω την αντιπροσωπεία του. Του χτύπησα κατευθείαν τη πόρτα. Για την ακρίβεια τον πήρα τηλέφωνο και στη συνέχεια μπήκα στο πρώτο αεροπλάνο για το Παρίσι, εκεί τον συνάντησα. Με εμπιστεύτηκε γιατί του μίλησα με ωραίο τρόπο. Φρόντισα μάλιστα να πάρω τα δικαιώματα για τα DVD που δεν τα ήθελε κανείς στην Ελλάδα, επειδή οι δικοί μας δούλευαν με τις βιντεοκασέτες. Όταν όμως το dvd έγινε μόδα εγώ ήμουν ήδη έτοιμος και είχα φύγει μπροστά. Στο μεταξύ φρόντισα να πάρω και τα δικαιώματα της πιο μεγάλης αμερικάνικης εταιρείας της Legend μετά από ένα <<περιπετειώδες>> ταξίδι μου στην Ολλανδία-για την ακρίβεια τα πιο πολλά ταξίδια μου εκείνης της εποχής ήταν περιπετειώδη.
Κάπως έτσι πήρα και τα δικαιώματα ,της Hustler του Λάρυ Φλιντ. Το 2004 πήραμε διεθνές βραβείο για τις παραγωγές μας. Κι αυτό γιατί φροντίζουμε να είναι πολύ προσεγμένη η δουλειά που γίνεται. Μια ταινία πολύ συχνά φθάνει να μας στοιχίζει ακόμη και 100.000 ευρώ. Φυσικά αυτό κάνει και τη διαφορά στην Ελλάδα. Όσο βρώμικο κι αν φαίνεται στη βιτρίνα αυτό το επάγγελμα τόσο πιο καθαρές είναι οι συνεργασίες μου οι εξηγήσεις μου. Η δουλειά μας στη πραγματικότητα είναι πολύ πιο καθαρή απ' όσο φαντάζεται ο κόσμος.
Όλες μου οι συμφωνίες είναι γραπτές και οι εξηγήσεις μου ξεκάθαρες. Οι ερwτικές ταινίες είναι απλά ένα σενάριο όπως κάθε άλλη ταινία. Πολλοί τους συμφέρει να παρεξηγούν κάποια πράγματα, όπως συνέβη με τη ταινία μας '@ργια στο ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης". Το ΚΤΕΛ-παρότι δεν υπήρχε πουθενά στον τίτλο-αισθάνθηκε ότι θίχτηκε και μας έκανε μήνυση. Κάτι που δεν έκανε όταν γυρίσθηκε ταινία με τον Αλβανό που είχε κρατήσει όμηρους στο λεωφορείο και είχε γίνει χαμός.
Για αυτό σας λέω κάποιους τους βολεύει να ρίχνουν το ανάθεμα στο πορνό-έτσι έχουν μεγαλώσει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάνε να βγάλουν λεφτά-έτσι νομίζουν-και να βουλώσουν τρύπες. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν πιστεύουν πως είμαι εγώ. Γενικά οι άνδρες που παίζουν στις ταινίες δεν έχουν μεγάλη διαφορά με τους ξένους.
Οι γυναίκες πρωταγωνίστριες έχουν τεράστια διαφορά. Οι ξένες είναι επαγγελματίες κάτι που δεν το συναντάς εύκολα στις Ελληνίδες. Η γνωριμία με τον Ντορσέλ Κάνω κάθε χρόνο διακοπές με τους Ντορσέλ. Ο πατέρας είναι ένας 70αρης, καλλιεργημένος Γάλλος. Μπον βιβέρ και κοσμοπολίτης. Ο συγκεκριμένος είναι αυστηρά επαγγελματίας. Έχει κλάση, είναι διαβασμένος και ψαγμένος κι αυτό φαίνεται και στις ταινίες του, οι οποίες είναι πανάκριβες παραγωγές και με στυλ.
Βλέπεις σενάριο με λιμουζίνες, πύργους, ιδιωτικά αεροσκάφη κλπ. Η γυναίκα του Μάρκ Ντορσέλ είναι πρώτη ξαδέλφη του πρίγκιπα του Μονακό. Ο γιος είναι 37 χρόνων, κοντά στην ηλικία μου. Του κάνει εντύπωση πόσο λατρεύουμε το π@ρνό εμείς οι Έλληνες. Έρχεται πολύ συχνά στην Ελλάδα, ιδιαίτερα τα καλοκαίρια και γω τους επισκέπτομαι συχνά στη Γαλλία. Με θυμάμαι από το σχολείο να λέω στους συμμαθητές μου ότι θα γίνω παραγωγός π@ρνό ταινιών. Μάλιστα ένας συμμαθητής μου με πείραζε «αν γίνεις παραγωγός εγώ θα γίνω πρωταγωνιστής στις ταινίες σου. Κι έτσι έγινε...»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε ότι διαβάζετε και βοηθήστε το κουνάβι να μάθει περισσότερα για το τι προτιμάτε να διαβάζετε!