Πώς γίνεται κάποιος πληροφοριοδότης

Τα μυστικά κονδύλια και ο τρόπος που δρουν οι μυστικές υπηρεσίες

Όλες οι μυστικές υπηρεσίες των σύγχρονων και παλαιότερων κρατών αλλά και οι αστυνομικές υπηρεσίες σε όλη την υφήλιο εργάζονται με τη βοήθεια πληροφοριοδοτών. Με τα πλέον απλά λόγια μιλάμε για ανθρώπους που δίνουν πληροφορίες είτε σε μυστικές υπηρεσίες είτε σε αστυνομικές αρχές.

Τα άτομα αυτά στο παρελθόν τα ονόμαζαν είτε «ρουφιάνους», είτε «χαφιέδες» ενώ δεν ήταν παράδοξο να αποκαλούνταν ακόμα και «καρφιά» με δεδομένη την τάση να καρφώσουν κάποιον για τις ενέργειές του ανεξάρτητα αν αυτές ήταν νόμιμες ή όχι.

Στο πρόσφατο παρελθόν στην Ελλάδα μέχρι και το 1974 είχαμε το περιβόητο φακέλωμα από τις αστυνομικές υπηρεσίες της πρώην αστυνομίας πόλεων αλλά και της πρώην χωροφυλακής. Αυτό δεν ήταν τίποτα περισσότερο από το να καταχωρείται ο κάθε πολίτης στις αστυνομικές υπηρεσίες ανάλογα με τα φρονήματα του.

Η καταχώρηση αυτή, ήταν φυσικά προϊόν των δεκάδων πληροφοριοδοτών που συντηρούσαν οι αστυνομικές υπηρεσίες της χώρας και που άρχισε να εξαφανίζεται σταδιακά μερικά χρόνια μετά την μεταπολίτευση. Σε χώρες της Ευρώπης το να συνεργαστεί κάποιος με την αστυνομία θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό ενώ δεν είναι λίγοι οι πολίτες που μόλις τους δοθεί η ευκαιρία καταγγέλλουν στην αστυνομία τις παράνομες ενέργειες των συμπολιτών τους ακόμα και των γειτόνων τους.

Όλα αυτά βέβαια στο εξωτερικό μια που στην Ελλάδα αποτελεί ακόμα και σήμερα ένα ταμπού με δεδομένη την αντιπάθεια που τρέφει και σήμερα ο έλληνας πολίτης στην αστυνομία και γενικότερα τα σώματα ασφαλείας. Βέβαια οι εποχές έχουν αλλάξει και ο πολίτης αναζητά την αστυνομική προστασία κυρίως τη σημερινή εποχή που ο κακοποιός φτάνει πάνοπλος μέσα στο διαμέρισμά του ανυπεράσπιστου πολίτη.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τους πληροφοριοδότες των μυστικών υπηρεσιών - και όχι της ελληνικής αστυνομίας - που θεωρητικά εκείνοι λειτουργούν σε άλλα επίπεδα. Όταν αναφερόμαστε στις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες δεν εννοούμε τίποτα περισσότερο από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών -την γνωστή ΕΥΠ- που δρα σε εθνικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο.

Μια Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών δεν μπορεί να λειτουργήσει αν δεν έχει πληροφορίες που μιλούν τόσο για την πολιτικοστρατιωτική δράση των αντιπάλων της όσο και για τρομοκρατική δράση αλλά και κατασκοπεία των αντιπάλων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Με απλά λόγια αν δεχθούμε ότι η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, η ΕΥΠ, παρακολουθεί τη δράση των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών τότε μιλάμε για τη δημιουργία ολόκληρων δικτύων στη γειτονική χώρα τα οποία εργάζονται αφενός για τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες και κυρίως για τη διοχέτευση πληροφοριών γύρω από πολιτικά και κυρίως στρατιωτικά μυστικά που αφορούν τον στρατιωτικό εξοπλισμό της χώρας, τη δομή και δράση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων αλλά και τις επιδιώξεις του τουρκικού επιτελείου.

Οι πληροφορίες που φθάνουν στα κέντρα των μυστικών υπηρεσιών της χώρας προέρχονται είτε από πράκτορες της Ελλάδας που δρουν στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην γειτονική Τουρκία, είτε από έλληνες πράκτορες που βρίσκονται στις τουρκικές πόλεις κάτω από κάποια κάλυψη για να μην ενοχλούνται από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες.

Εδώ πρόκειται για τον ακήρυχτο πόλεμο των κατασκόπων που βρίσκεται πάντοτε στο ζενίθ μεταξύ των χωρών σε όλη την υφήλιο.

Πώς όμως κάποιος γίνεται πράκτορας ή πληροφοριοδότης μιας μυστικής υπηρεσίας;

Πάντοτε οι μόνιμοι υπάλληλοι των μυστικών υπηρεσιών είτε είναι στρατιωτικοί ή αστυνομικοί ή πολίτες αμείβονται κανονικά από την υπηρεσία τους.

Για εκείνους που πραγματικά η κατάσταση είναι σύνθετη, είναι οι πληροφοριοδότες των μυστικών υπηρεσιών, οι οποίοι όπως είναι ευνόητο δεν αποκαλύπτονται από τους χειριστές τους και βέβαια το να πάρουν τα χρήματά τους εναπόκειται και στη δική τους ικανότητα.

Οι κανονικοί πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών συνήθως στους χώρους που εργάζονται ή καλύτερα στις χώρες που βρίσκονται, αναζητούν και επιδιώκουν να βρουν πολίτες οι οποίοι θα έχουν τη διάθεση και την ικανότητα να τους δίνουν κάποιες πληροφορίες που τους ενδιαφέρουν.

Έχουμε να κάνουμε με τη δημιουργία ολόκληρων δικτύων πληροφοριών σε άλλη χώρα.

Αν ο πληροφοριοδότης δίνει συνέχεια πληροφορίες και διαπιστωθεί ότι οι πληροφορίες του είναι σωστές και βοηθούν την υπηρεσία τότε ο πληροφοριοδότης αυτός πληρώνεται με το μήνα.

- Το ποσό της μηνιαίας του καταβολής μπορεί να ποικίλει από χώρα σε χώρα και από πληροφοριοδότη σε πληροφοριοδότη. Αυτός είναι κανονικός πληροφοριοδότης.

- Υπάρχει και ένα άλλος τύπος πληροφοριοδότη, ο οποίος έχει κάνει συμφωνία με την υπηρεσία για την οποία εργάζεται να αμείβεται έπειτα από το αποτέλεσμα της πληροφορίας που δίνει. Τότε θα πρέπει να περιμένει μέχρι να εξελιχθεί η πληροφορία που δίνει ώστε να επαληθευθεί και να πληρωθεί.

- Μία τρίτη κατηγορία πληροφοριοδοτών είναι εκείνοι που εργάζονται είτε μέσα στο κράτος που ζουν είτε σε άλλο και δίνουν πληροφορίες σε μυστικές υπηρεσίες της χώρας τους χωρίς αμοιβή. Αυτοί είναι οι λεγόμενοι «πατριώτες» που δεν ζητούν αμοιβή .

- Τέλος έχουμε και τις λεγόμενες μεικτές ομάδες πληροφοριοδοτών δηλαδή εκείνες που αποτελούνται από πληροφοριοδότες που είτε αμείβονται κατά περίπτωση είτε δεν διεκδικούν να αμείβονται λόγω πατριωτικών φρονημάτων.

Στους χώρους των πληροφοριοδοτών μπορεί να περιλαμβάνονται πολίτες που είναι επιστήμονες, απλοί εργαζόμενοι άνθρωποι του υποκόσμου, πολίτες υπεράνω πάσης υποψίας, αλλά και εκδιδόμενες γυναίκες. Ακόμη καλλιτέχνες, διανοούμενοι, στρατιωτικοί, απλοί εργάτες, αγρότες, υπάλληλοι πάσης φύσεως και αντικειμένου φτάνει να μπορούν να δουν, να ακούσουν, να καταγράψουν και να μεταφέρουν μια αξιόλογη πληροφορία σε μια μυστική υπηρεσία.

Φυσικά ανάμεσα στους πληροφοριοδότες περιλαμβάνονται ιερείς, πολιτικοί και φυσικά επιστήμονες που να μπορούν να εκτιμήσουν διάφορα γεγονότα και περιστατικά. Αξίζει να αναφερθεί ότι τα μυστικά κονδύλια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών το 2009 έφτασαν τα 4,5 εκατομμύρια ευρώ ενώ την επόμενη χρονιά το 2010 έφτασαν τα 8,5 εκατομμύρια ευρώ .

Βέβαια δεν πρέπει να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η ΕΥΠ διαθέτει κάποιο μεγάλο δίκτυο πληροφοριοδοτών κυρίως στις γειτονικές χώρες, με τις οποίες οι σχέσεις είναι τεταμένες.

Ωστόσο, πολλοί ισχυρίζονται ότι ένα τέτοιο διευρυμένο δίκτυο θα έπρεπε να υπήρχε. Η αιτία της μη ύπαρξης του μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός ότι η σημερινή διοίκηση της ΕΥΠ δεν ασχολείται με το αντικείμενό αυτό .

Αντίθετα, παρατηρούνται πολλές κινήσεις αλλοδαπών από γειτονικές χώρες που δρουν ανεξέλεγκτα στην Ελλάδα.

ΠΗΓΗ: Πώς γίνεται κάποιος πληροφοριοδότης