Η εικόνα μπορεί να προάγει τη φαντασίωση, τις αισθήσεις και τη διέγερση και ως επί το πλείστον η έκθεση των ενηλίκων σε πορνογραφικό υλικό δεν έχει αρνητικό αντίκτυπο στη σεξουαλικότητα ή τη σεξουαλική τους συμπεριφορά, δεν επηρεάζει τους ίδιους ή τις σχέσεις τους, τις αντιλήψεις τους για το φύλο τους ή το άλλο φύλο, αλλά ούτε και τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις.
Στην ερωτική ζωή των ζευγαριών, το πορνό μπορεί να αποτελεί ένα ερέθισμα που αυξάνει τη σεξουαλική διέγερση, ένα ερωτικό παιχνίδι ή ακόμα και μια πηγή από όπου και στους δύο συντρόφους γεννιούνται καινούργιες ιδέες, με σκοπό τη δοκιμή, τον πειραματισμό και την ανανέωση των σεξουαλικών πρακτικών τους.
Τι είναι, όμως, αυτό που μας κάνει να ενδιαφερθούμε για το πορνό; Υποθετικά μοιάζει να είναι το διαφορετικό, το καινούργιο και το πρωτόγνωρο που κάνουν το πορνό ερεθιστικό για τους περισσότερους ανθρώπους και αντίστοιχα το ιδανικό που θα επιθυμούσαν οι ίδιοι να έχουν στην ερωτική τους ζωή και που τους παρουσιάζεται σε μια εικόνα, ιδίως σε περίπτωση που οι ερωτικές σκηνές που περιγράφονται ή αναπαριστώνται στην πορνογραφία δεν έχουν ομοιότητες με την πραγματική προσωπική σεξουαλική ζωή τους, είτε λόγω ντροπής και αναστολών είτε λόγω άγνοιας, αλλά αποτελούν μια «ζωντανή» αποτύπωση των φαντασιώσεών τους.
Η σχέση του ανθρώπου με την πορνογραφία έχει τις ρίζες της στα βάθη των αιώνων, στον πολιτισμό και στην κουλτούρα του κάθε λαού. Η απεικόνιση σεξουαλικών παραστάσεων στην αρχαία Ελλάδα, τη Ρώμη, την Ινδία και την Ιαπωνία ήταν απόλυτα νομιμοποιημένη και αποδεκτή ως τέχνη, ενώ γνωρίζουμε ότι πολιτισμοί που δεν δαιμονοποίησαν τον ερωτισμό και το σεξ το εξύμνησαν και το εξυγίαναν απεικονίζοντάς το.
Αναζητώντας τη σχέση μεταξύ της τέχνης και της πορνογραφίας, βλέπουμε ότι η πορνογραφία αντιμετωπίστηκε ενίοτε από τις τέχνες με μια διάθεση απελευθέρωσης από ηθικιστικές νόρμες και ψευδοσυντηρητικά κατεστημένα.
Ύστερα από μελέτες, οι επιστήμονες κατέληξαν και στη βιολογική εξήγηση της σχέσης του ανθρώπου με την πορνογραφία, κατά την οποία ο σεξουαλικός ερεθισμός προκαλείται στον άνθρωπο από την οπτική επαφή με πορνογραφικό υλικό, αφού συνδέεται με τους σχετικά πρόσφατα ανακαλυφθέντες καθρεπτικούς νευρώνες του εγκεφάλου, αυτούς δηλαδή που προκαλούν τη μηχανική επανάληψη μιας πράξης που συμβαίνει μπροστά μας. Έρευνες, επίσης, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι άνδρες έχουν μεγαλύτερη έφεση στο πορνό από ό,τι οι γυναίκες, διότι ερεθίζονται ευκολότερα μέσα από τις οπτικές τους προσλαμβάνουσες.
Συγκεκριμένα, ο ανδρικός εγκέφαλος είναι «προγραμματισμένος» να ερεθίζεται σχετικά εύκολα σεξουαλικά, γεγονός που σχετίζεται με τα πρωτόγονα ένστικτα της αναπαραγωγής του ανθρώπινου είδους.
Μπορεί, λοιπόν, το πορνό στη σχέση, όταν χρησιμοποιείται ως παιχνίδι ή ως μέσο που αυξάνει τη διέγερση, να είναι ενδιαφέρον και ευχάριστο και για τους δύο. Όταν όμως περνάμε στην αντίπερα όχθη και το πορνό αποτελεί απαραίτητη και αναγκαία προϋπόθεση της σεξουαλικής διέγερσης και της σεξουαλικής επαφής, τότε καθηλώνει, αποχαυνώνει και συνδράμει στην εξάπλωση μιας νέας επιδημίας, που θα μπορούσε να ονομάζεται «σεξουαλικός αυτισμός».
Σε αυτές τις περιπτώσεις, η εξοικείωση μεταξύ των ανθρώπινων σωμάτων αντικαθίσταται από την εξοικείωση του σώματος με την εικόνα, με αποτέλεσμα μέσα από την ιδεατή αρχικά επιθυμία, ορμή και ικανοποίηση να επιτυγχάνεται τελικά η απαξίωση της πραγματικής σεξουαλικής επαφής. Με αυτόν τον τρόπο αλλοιώνονται οι ανθρώπινες σεξουαλικές σχέσεις, το άτομο υπόκειται σε ευνουχισμό που σχετίζεται με την πραγματική σεξουαλική επαφή, ενώ η αυτοϊκανοποίηση αποτελεί τη μόνη οδό ικανοποίησης.
Ουσιαστικά μέσα από τη προσκόλληση στο πορνογραφικό υλικό δεν καταργείται μόνο η αυτονομία της ανθρώπινης σεξουαλικής φαντασίωσης, η οποία καταλήγει πλήρως καθοδηγούμενη, αλλά ολόκληρο το οικοδόμημα του σεξουαλικού όντος, αφού το άτομο απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από τη δυαδική σεξουαλική πράξη και στρέφεται προς τη δυαδική σχέση του εαυτού του με την καταγεγραμμένη και οπτικοποιημένη σεξουαλικότητα.
Οι περισσότερες πραγματικές ερωτικές σχέσεις έχουν κατακλυσθεί πλέον από το στρες και την αβεβαιότητα του δυτικού τρόπου ζωής, ακολουθώντας πιστά την καθημερινότητά μας, εν αντιθέσει με τη προβλέψιμη «πραγματικότητα» του πορνό, ενώ η μετάλλαξη, σύμφωνα με τον φιλόσοφο Norberto Bobbio, του homo sapiens σε homo videns οδήγησε τον σύγχρονο άνθρωπο στο να βλέπει χωρίς να σκέφτεται, ενώ θα έπρεπε να σκέφτεται χωρίς να βλέπει -στη περίπτωση δηλαδή του πορνό να φαντασιώνεται χωρίς να καθοδηγείται οπτικά από ένα «προκατασκευασμένο» σεξουαλικό σενάριο.
Δεν είναι λοιπόν το πορνό που βλάπτει την ερωτική σχέση, αλλά οτιδήποτε αντικαθιστά την πραγματική σεξουαλική επαφή ή υποκαθιστά τη διέγερση που προέρχεται από την ερωτική επιθυμία και τη φυσική έλξη δύο ανθρώπων.
www.andrologia.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε ότι διαβάζετε και βοηθήστε το κουνάβι να μάθει περισσότερα για το τι προτιμάτε να διαβάζετε!