Μια εμβληματική μορφή της Εθνικής Αντίστασης, ο Λάκης Σάντας, ο άνθρωπος που μαζί με τον Μανώλη Γλέζο κατέβασαν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, απεβίωσε σήμερα, σε ηλικία 89 ετών, ένα μήνα πριν την συμπλήρωση 70 χρόνων από το κατέβασμα της “σβάστικας” από τον ιερό βράχο.
Ο Απόστολος Φιλίππου Σάντας γεννήθηκε στις 22/2 του 1922 στην Πάτρα, με καταγωγή από τη Λευκάδα. Το 1934, η οικογένεια του εγκαθίσταται στην Αθήνα. Τελειώνει το γυμνάσιο το 1940 και εισάγεται στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Τη νύχτα της 30ής προς 31η Μαΐου 1941, θα κατεβάσει, μαζί με το φίλο του Μανόλη Γλέζο τη χιτλερική σημαία από το βράχο της Ακρόπολης. «Ήταν η πρώτη ανάσα της αντίστασης», είπαν στη Βουλή, τιμώντας τον Λάκη Σάντα και το Μανώλη Γλέζο, το Νοέμβριο του 2008. «Δύο δεκαοκτάχρονα που έπαιξαν με την ιστορία, είδαν ένα σύμβολο και αποφάσισαν να γίνουν σύμβολα οι ίδιοι».
Το 1942 εντάσσεται στο ΕΑΜ και λίγο αργότερα στην ΕΠΟΝ και βγαίνει στο βουνό με τον ΕΛΑΣ. Πήρε μέρος σε αρκετές μάχες στην Αιτωλοακαρνανία, στη Φθιώτιδα και στην Αττικοβοιωτία και το 1944 τραυματίστηκε. Το 1946 εξορίζεται στην Ικαρία, το 1947 φυλακίζεται στην Ψυττάλεια, απ’ όπου το 1948 στέλνεται στην Μακρόνησο. Θα διαφύγει στην Ιταλία και θα ζητήσει πολιτικό άσυλο στον Καναδά, όπου θα ζήσει μέχρι το 1962. Το 1963 θα επιστρέψει στην Ελλάδα.
«Δεν κυνηγάω ποτέ τη δημοσιότητα γιατί θεωρώ ότι έχει εξευτελιστεί το ζήτημα πάρα πολύ. Την αντίσταση δεν την κάναμε μόνο εμείς, έχουν σκοτωθεί χιλιάδες παλικάρια, γυναίκες και άνδρες, “ανώνυμοι”» έλεγε.
Εξιστορώντας το εγχείρημα υποστολής της σημαίας στον Ηλία Πετρόπουλο, είχε πει: «Κι έξαφνα ένα δειλινό που ήμαστε στο Ζάππειο και ο ήλιος έγερνε λούζοντας τον ορίζοντα με εκείνα τα χρώματα που μόνο ο αττικός ουρανός έχει, τα μάτια μας γύρισαν στον βράχο της Ακροπόλεως. Μέσα στο υπέροχο φόντο της δύσης σταθήκαμε και κοιτούσαμε. Και τότε… το βλέμμα μας έπεσε πάνω στη σημαία τους που υπερήφανα κυμάτιζε ψηλά-ψηλά και η βαριά σκιά της πλάκωνε καταθλιπτικά όλη την Αθήνα, όλη την αττική γη. Να τι πρέπει να τους κάνομε! Ήρθε η σκέψη σαν σπίθα. Να τους την πάρουμε. Να την γκρεμίσουμε και να την ξεσχίσουμε και να πλύνουμε έτσι τη βρωμιά από τον Ιερό Βράχο. Την είχαν στήσει αυτήν την ίδια την πολεμική τους σημαία οι Ναζί θριαμβευτικά ως τότε στη Βαρσοβία, στη Βιέννη, στην Αμβέρσα, στη Νορβηγία, στο Παρίσι και στο Βελιγράδι και απειλούσαν να τη στήσουν σε όλο τον κόσμο τότε. Μα εδώ είναι Ελλάδα. Είναι η μικρή χώρα που απ’ αυτή ξεπετάχτηκε η φλόγα του Πολιτισμού. Είναι η χώρα που δίνει το παράδειγμα πάντα στις κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας».
Η οικογένειά του ευχαριστεί θερμά τον διευθυντή, τους γιατρούς και τους νοσηλευτές του Κέντρου Αναπνευστικής Ανεπάρκειας στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (Μ.Α.Θ.) του νοσοκομείου “Σωτηρία”, που έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν για να τον σώσουν.
Θα μπορούσε να είχε πεθάνει 70 χρόνια πριν, όταν ήταν 18 ετών μόλις.
Από εκείνη τη νύχτα της 30ής Μάη του 1941, έγινε όμως αθάνατος.
Αθάνατος στις ψυχές κάθε λαού, κάθε αγωνιστή της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας.
Αθάνατη η αύρα του στις καρδιές των ανωνύμων ηρώων και των επωνύμων μνημείων.
Η πράξη του ήταν η πρώτη αντιστασιακή πράξη κατά του Ναζισμού σε όλη την Ευρώπη. Η Ναζιστική σημαία που ως τότε μόνο ανέβαινε τους ιστούς, για πρώτη φορά έπεσε απ τον ιστό.
Και μάλιστα αυτό έγινε στο Ιερότερο Σύμβολο της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας του Πνεύματος: Στην Ακρόπολη των Αθηνών.
Όταν τιμάς το αγαθό της ζωής όπως το τίμησε ο Απόστολος Σάντας, τότε σου αξίζει να είσαι δαφνοστεφανωμένος όπως οι ήρωες.
Και τα τείχη που γκρεμίστηκαν χάρη στο Σάντα και το Γλέζο και όλους τους άλλους Ήρωες της Εθνικής Αντίστασης, αυτά πρέπει να ξαναχτίσουμε τώρα. Γιατί είμαστε φτωχότεροι και πιο απροστάτευτοι.
Δε χρειάζεται να ψάχνουμε για ήρωες.
Οι ήρωες υπάρχουν μέσα μας.
Ο Γλέζος και ο Σάντας δυο φοιτητές ήταν, δυο παιδιά δεκαοχτώ ετών.
Δεν ήταν Ηρακλείδες ούτε Τιτάνες.
Απλώς την κρίσιμη στιγμή, ανέβλυσε από την καρδιά τους το Αγαθό της Ελευθερίας και σκέπασε με τη θέα του το φόβο της απώλειας της ζωής.
Ο Σάντας κι ο Γλέζος είμαστε εμείς.
Εμείς, ο εσώτερος εαυτός μας που κοιτάζει αγέρωχα τον ουρανό με ελεύθερο πνεύμα και περπατοπετά στα σύννεφα της αιώνιας δόξας του Αγώνα για το Δίκαιο.
Απόστολε Σάντα, κυριολεκτικά "αιωνία σου η μνήμη".
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε ότι διαβάζετε και βοηθήστε το κουνάβι να μάθει περισσότερα για το τι προτιμάτε να διαβάζετε!