Πριν δέκα χρόνια σαν συκοφαντία.
Πριν πέντε χρόνια σαν υποψία.
Πριν ένα χρόνο σαν βεβαιότητα.
Και τώρα είναι γεγονός!
Ο άνθρωπος που τη δεκαετία του 70 έγραψε τα "Μαλαματένια λόγια", "Τα λόγια και τα χρόνια", "Το τρένο φεύγει στις οχτώ", το "Ποιος τη ζωή μου", τα "Παραπονεμένα λόγια", τις δεκαετίες του 80 και του 90 έγραψε το "Στων αγγέλων τα μπουζούκια", τη "Διαθήκη" και πρόσφατα, πριν 5-6 χρόνια τον "Άμλετ της Σελήνης", δηλαδή αριστουργήματα, τώρα... μπαίνει κι αυτός στο "μαντρί", διότι φοβήθηκε τελικά ότι εδώ έξω θα τον φάει ο "λύκος".
Αλλά κύριε Ελευθερίου, ένας στιχουργός της εμβέλειάς σας πρέπει να είναι ο ίδιος λύκος. Πρέπει να γρυλλίζει και να σηκώνεται η τρίχα της κοινωνίας.
Μάλλον κι εσείς ξεχάσατε το γρύλλισμα και αρχίσατε το νιαούρισμα.
Αυτοί στους οποίους πίστεψε η γενιά του Πολυτεχνείου, οι περισσότεροι αργά ή γρήγορα αποδείχτηκαν "γατάκια".
Μεγάλοι επαναστάτες οι περισσότεροι από εσάς, μόλις το ψητό άρχισε να μυρίζει πιο έντονα από ποτέ στην αυλή του ενοχλητικού λαικο-ποπ γείτονα, αμέσως πήγατε μουσαφίρηδες.
Και για δώρο αντί για πάστες τους πήγατε πονήματα της ψυχής σας -υποτίθεται-.
Για να δούμε ένα δείγμα του πονήματός σας λοιπόν:
Η μοίρα τον εδίδαξε σ’
Κέρδισε γιατί δεν ένιωσε ποτέ την ανάγκη να γλείψει το σύστημα για ένα ξεροκόμματο.
Υπήρξε πάντα αιρετικός και αναρχικός.
Υπήρξε προκλητικός.
Όταν όλη η Ελλάδα, φορώντας τον ηθικοπλαστικό της μανδύα, οπως πάντα ψευτο-σοκαρισμένη παρακολουθούσε άφωνη την τρανσέξουαλ Τζένη Χειλουδάκη με έναν ανώτατο Εισαγγελέα, που τα παράτησε όλα για χάρη της και φυσικά έβγαιναν όλες οι φωνές της "ηθικής" και μιλούσαν για το πρωτοεμφανιζόμενο τότε θέμα των τρανσέξουαλ, απευθυνόμενες σε ανθρώπους λες και είναι ζώα, τότε ο Μανώλης ο Ρασούλης επέλεξε να κάνει μια πλάκα στην θεοκρατική και πουριτανική Ελληνική κοινωνία, γράφοντας το τραγούδι "Γεια σου κυρ εισαγγελέα, με την Τζένη την ωραία" και παίζοντάς το σε δελτία ειδήσεων, εκπομπές κλπ., πικάροντας έτσι τον μικροαστό ηθικολόγο Έλληνα που κάνει κουμάντο στο... βρακί των υπολοίπων.
Γι αυτό και δε θα μείνουν μόνο τα τραγούδια του στη μνήμη μας.
Θα μείνει και αυτός σα μια γλυκιά ανάμνηση.
Αυτοί είναι οι λύκοι λοιπόν κύριε Μάνο. Λύκοι είναι οι τύποι σαν το Ρασούλη, που φοβούνται μόνο μη τους πέσει ο ουρανός στο κεφάλι.
Μάνο Ελευθερίου... απλά θυμήσου τι έγραψες κάποτε.
Κι αν το θυμηθείς, ίσως καταλάβεις τι κακό κάνεις στην ελληνική κοινωνία με τη στροφή σου αυτή.
Της δείχνεις μόνο ότι δεν υπάρχει νόημα πια να ζούμε για αξιοπρέπεια, ιδεολογία, φιλοσοφία ζωής, αξίες ανώτερες της επιβίωσης, παρά μόνο για φράγκα και κονέ.
Και συνωστίζεται ο κοσμάκης στις οντισιόν των "fame story", και με την άδεια της πάλαι ποτέ άρχουσας τάξης της κουλτούρας τώρα πια.
Ο Ελευθερίου στιχάκια για λουλουδοπόλεμο στη Ζήνα, ο Σαββόπουλος βγάζει από τούρτες την Καλομοίρα....
Όπως λεν και στο χωρίο μου... Quelle decadence!!!
Και εσύ Μάνο Ελευθερίου και οι όμοιοί σου έχετε παραπάνω ευθύνη από τους άλλους, τους "απλούς" πολίτες. Σε εσάς πιστέψανε πολλοί, με τα λόγια σας κλάψανε και ονειρευτήκανε ακόμη περισσότεροι.
Δεν μπορείτε εσείς τώρα να κάνετε το λεύκωμα των εφηβικών ονείρων τους
κουρελόχαρτο και ξεσκονόπανο.
κουρελόχαρτο και ξεσκονόπανο.
"Τα λόγια και τα χρόνια τα
και τους καημούς που σκέπασε
Αυτός ο άτιμος ο καπνός σκέπασε τις ψυχές σας σαν καπνός τσιγάρου τους πνεύμονες του καπνιστή και τώρα πια απ τα εσώψυχά σας βγαίνει μόνο φλέμα.
Κοιμήσατε κόσμο με τα γλυκά ονειρά σας και τον ξυπνήσατε ιδρωμένο μες στα άγρια χαράματα για να του πείτε πως "έχουν περάσει όλα αυτά, πάει καιρός πολύς".
Εξάλλου, "Στόχος είναι τα λεφτά" όπως τραγούδησε η πολύ ειλικρινέστερη από εσάς Τζούλια Αλεξανδράτου.
Το 1973 απ το 2011 απέχει 38 χρόνια και αιώνες αξιοπρέπειας.
--
http://toixo-toixo.blogspot.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε ότι διαβάζετε και βοηθήστε το κουνάβι να μάθει περισσότερα για το τι προτιμάτε να διαβάζετε!