Η κοινωνική δικτύωση (βλέπε facebook και «Social Network») και οι «αλλιώτικες» σύγχρονες οικογένειες (βλέπε «Τα παιδιά είναι εντάξει») κέρδισαν τις περισσότερες Χρυσές Σφαίρες στο Χόλιγουντ, που φέτος είχαν κάτι για όλους: από έναν σκοτεινό «Μαύρο κύκνο» πάνω σε πουέντ µέχρι την προπόνηση τραυλού µονάρχη. Και είχαν φέτος περισσότερα τηλεοπτικά βραβεία: απότο αστραφτερό καζίνο του «Boardwalk empire» µε υπογραφή Σκορσέζε ώς τον Πατσίνο στον ρόλο του «∆ρος Θανάτου».
Τις προάλλες έσκασε είδηση ότι ο Μαρκ Ζάκερµπεργκ, ο µίστερ facebook, ανακοίνωσε ότι στις 15 Μαρτίου το κλείνει. Η είδηση διαψεύστηκε, αλλά είχε προλάβει να ταράξει όχι και λίγους. Ο Ζάκερµπεργκ –έλεγε η είδηση – ήθελε να ξεκολλήσει τον κόσµο από τις οθόνες, να τον βγάλει έξω, στην κανονική ζωή. Συγγνώµη, αλλά δεν γίνονταιαυτά. Ειδικά µετά τις τελευταίες οικονοµικές συµφωνίες. Το facebook απλά θα γιγαντωθεί κι άλλο.
Πάνω που η ταινία για τη ζωή του 26χρονου σήµερα ιδρυτή του facebook, «Social Network», σαρώνει βραβεία. Είναι που χαρακτηρίζει την εποχή, λένε πολλοί. Συν ο νεωτερισµός στην κινηµατογραφική γραφή, οι καταιγιστικοί διάλογοι, το σπιντάτο µοντάζ που πιάνει τον γοργό παλµό του νεώτερου κοινού.
∆υσπιστία στην αρχή. Το facebook ταινία; Τι να περιµένουµε µετά; Να γίνει ταινία η φορολογική δήλωση; Βαρετό. Για δείτε πώς καλπάζουν όµως τα πράγµατα. Οι φοιτητές του Χάρβαρντ δικτυώνονται σε µια µεγάλη παρέα. Μέχρι να πεις κύµινο, η «παρέα» έχει περάσει τονΑτλαντικό. Μέχρι να δεις µέχρι πού έχειφτάσει, είναι παγκόσµιο φαινόµενο.
Ο ηθοποιός Τζέσε Αϊζενµπεργκ– στον ρόλο του Ζάκερµπεργκ – απέκτησε λογαριασµό στο facebook µόλις δυο εβδοµάδες πριν αρχίσει να δουλεύει για την ταινία. Μετά τον κατάργησε.
Λεπτοµέρεια: ο ξάδελφος του Αϊζενµπεργκ είναι βοηθός του Ζάκερµπεργκ... Ο οποίος συνεχίζει απτόητος, πρόεδρος πια της facebook εταιρείας, αξίας 25 δισ. δολαρίων.
«∆εν υπάρχει τίποτα καλύτερο από την αλήθεια», δηλώνουν οι παραγωγοί. Οµως η ταινία παρά την απολύτως ρεαλιστική και σπιντάτη εµφάνισή της, είχε και πράγµατα που... πλησίαζαν την αλήθεια: Οι δύο αντίπαλοι του Ζάκερµπεργκ, που διεκδικούν την πατρότητα του facebook, τα δίδυµα αδέλφια του Χάρβαρντ, πρωταθλητές της κωπηλασίας Κάµερον και Τάιλερ Γουίνκλβος είναι στην πραγµατικότητα ένας ηθοποιός: ο Αρµι Χάµερ. Μόνον που το... σώµα του Τάιλερ ανήκει στο µοντέλο του Ραλφ Λόρεν, Τζος Πενς, στον οποίο προστέθηκε ψηφιακά το κεφάλι του Χάµερ σε µικρή παραλλαγή. Ο Χάµερ συνυπήρχε µε τον Πενς επί ένα δεκάµηνο σε ειδική κατασκήνωση διδύµων µέχρι τα γυρίσµατα ώστε να καταφέρουν να έχουν παρόµοιες κινήσεις!
Περισσότερες παρασκηνιακές λεπτοµέρειες;
Ο Τζάστιν Τίµπερλεϊκ της ποπ, που ενσαρκώνει τον δεύτερο ιδρυτή του προγράµµατοςανταλλαγής µουσικών αρχείωνNapster, συνεταίρο στο facebook, ήταν ο µόνος που συνάντησε τον πραγµατικό ήρωα της ιστορίας, τον Σον Πάρκερ. Οσο για το στόρι; Σε καφέ του κολεγίου ο Μαρκ τρελαίνει τη φίλη του µε ένα ρεσιτάλ πνευµατώδους µπουρδολογίας (σκηνή που χρειάστηκε να γυριστεί 99 φορές!). Την «κουρδίζει» και µαζί µε εκείνη και όλο το σινεµά. Χάνει το κορίτσι και τα παίρνει στο κρανίο. Μετά, στο blog του εξαπολύει επίθεση. Σε εκείνη και σε όλα τα κορίτσια του κολεγίου, µε φωτογραφίες και τα σχετικά. Αυτό ήταν. Εγένετο facebook.
Ο αληθινός Μαρκ Ζάκερµπεργκ τι κάνει; ∆εν διαµαρτύρεται. «Αποδείχτηκες πραγµατικός οραµατιστής» είπε ευχαριστώντας τον ο σεναριογράφος Ααρον Σόρκιν στην τελετή απονοµής (ίσως και επειδή δεν επενέβηκαθόλου στο σενάριό του...). Αυτός µαζί µε τον σκηνοθέτη Ντέιβιντ Φίντσερ έφτιαξαν το πιο αναίµακτο «θρίλερ», στο οποίο οι ήρωες σφάζονται για το ποιος έβαλε το face στο facebook.
Πλάτες έξω στο κόκκινο χαλί
< Ε.Φ.
Υπάρχει ένα παράδοξο στις φετινές Χρυσές Σφαίρες που σχετίζεται µε το επικείµενο φαβορί των Οσκαρ, την ταινία «Social Network» και τον θόρυβο γύρω από το κόκκινο χαλί της τελετής. Η µεν ταινία αφορά όλους τους χρήστες του facebook και το φαινόµενο της κοινωνικής ζωής στο ∆ιαδίκτυο. Το δε κόκκινο χαλί είναι η αφορµή για το στήσιµο µίας πασαρέλας διάσηµων προσώπων που φορούν δανεικά ρούχα και κοσµήµατα διάσηµων οίκων. Το «Social network» από ενδυµατολογική τουλάχιστον άποψη είναι αδιάφορο. Το στάιλινγκ που υιοθετούν οι σπασίκλες στα αµερικανικά κολέγια είναι τόσο θλιβερό όσο και ο συνδυασµός του τσουβαλιασµένου καφέ παντελονιού µε ένα καρό πουκάµισο και µίας γκρι ζακέτας µε κουκούλα. Αντίθετα, οι τουαλέτες, εξώπλατες, έξωµες, πολύχρωµες, µεταξωτές και κεντηµένες, είναι ένα υπερθέαµα που προκαλεί δάκρυα στα µάτια εκείνων που ούτε µία φορά στη ζωή τους δεν θα έχουν την ευκαιρία (εκτός ίσως από την ηµέρα του γάµου τους) να ντυθούν αναλόγως.
Με αυτά τα δεδοµένα λοιπόν, οι σταρ έκαναν τη δουλειά τους κατά την τελετή απονοµής των βραβείων Χρυσές Σφαίρες.
Μάλιστα το κανάλι NBC που µετέδωσε την εκδήλωση, ανέθεσε τον σχολιασµό στην αγγλίδα τηλεπαρουσιάστρια - µούσα της ευρωπαϊκής µόδας Αλέξα Τσανγκ, για να δώσει έναν τόνο διαφορετικό από τις συνηθισµένες «αγιογραφίες» ή «κουτσοµπολίστικες» επισηµάνσεις των αµερικανίδων ειδικών. Ετσι, µία θάλασσα από στράπλες τουαλέτες παρήλασαν στην είσοδο του Μπέβερλι Χίλτον µε κυρίαρχη απόχρωση το πράσινο. Χρώµα της ελπίδας και της οικολογίας που προτίµησαν οι Αντζελίνα Ζολί, Μίλα Κούνις, Κάθριν Ζέτα-Τζόουνς. Κοινό χαρακτηριστικό σε πολλές προσκεκληµένες ήταν και η εξώπλατη τουαλέτα, την οποία επέδειξαν οι Αν Χάθαγουεϊ, Εµα Στόουν, Κλερ Ντέινς.
Επαιξε µε τις παύσεις
Ο Κόλιν Φερθ µεγάλωσε και άγγιξε τα πενήντα. Κανένας λόγος ανησυχίας για τον γόη Μίστερ Ντάρσι του µυθιστορήµατος της Τζέιν Οστιν «Περηφάνια και προκατάληψη», που µετέφερε το BBC στην τηλεόραση το 1995. Είχε πολλά χρόνια µπροστά του για να καλύψει όλα τα στάδια ερµηνείας µέχρι την ηµέρα που έγινε ο βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ’ στην ανεξάρτητη παραγωγή «Ο λόγος του βασιλιά». Ο Φερθ δίνει διάσταση, όγκο, βάθος σε µία λεπτοµέρεια της Ιστορίας. Εγκαταλείπει την άψογη εκφορά του για να συναντήσει το πεπρωµένο του στον χώρο του εκκεντρικού αυστραλού λογοθεραπευτή Λάιονελ Λογκ (Τζέφρι Ρας). Η θεραπεία – ή µάλλον η παράσταση – αρχίζει: ο βασιλιάς ψελλίζει, αγκοµαχά, τραυλίζει. Ο Κόλιν Φερθ παίζει µε τις παύσεις, δείχνει να αισθάνεται άβολα. Οι µύες του προσώπου του αντικαθιστούν την ευγλωττία του. Ο Φερθ, γιος ενός ιστορικού και µιας θρησκειολόγου, ακριβώς επειδή δεν έχει µείνει στους σοβαρούς ή δραµατικούς ρόλους, όπως λέει ο ίδιος, αλλά χρηµάτισε και έλαµψε και σε κωµικούς («Ηµερολόγιο της Μπρίτζετ Τζόουνς», «Αγάπη είναι», «Mamma Mia!»), κατάφερε να είναι πειστικός και απολαυστικός στις εξάρσεις του ως βασιλιάς.
Πιρουέτες επιτυχίας
Με µια πιρουέτα δύο επιτυχίες η 30χρονη Νάταλι Πόρτµαν. ∆ιότι ανεβαίνοντας στις πουέντ για να ερµηνεύσει τον «Μαύρο κύκνο» δεν κέρδισε µόνο τη Χρυσή Σφαίρα, αλλά κι έναν σύντροφο, τον χορογράφο της ταινίας Μπένζαµιν Μιλπιέ µε τον οποίο θα αποκτήσει συντόµως παιδί. Ο κόσµος του µπαλέτου δεν ήταν άγνωστος στη γεννηµένη στην Ιερουσαλήµ και µεγαλωµένη στην Ουάσιγκτον ηθοποιό.
Το µοναχοπαίδι ενός ειδικού στην τεχνητή γονιµοποίηση γιατρού και µιας καλλιτέχνιδας που τελεί και χρέη µάνατζερ για την κόρη της είχε ξεκινήσει µαθήµατα χορού στα τέσσερα και είχε χορέψει στον «Καρυοθραύστη». Είχε ήδη αρχίσει να προετοιµάζεται για να ερµηνεύσει τον βασικό ρόλο – την Κλάρα –, όταν σε µια πιτσαρία την εντόπισε ένας ατζέντης και την πρότεινε για την ταινία του Λικ Μπεσόν «Λεόν».
Εγκατέλειψε τον στόχο της να γίνει µοντέλο για να ασχοληθεί µε την υποκριτική. Αφοσιώθηκε στις σπουδές της και έγινε δεκτή από το Χάρβαρντ απ’ όπου αποφοίτησε µε πτυχίο ψυχολογίας. Τα εύσηµα για τις χορευτικές της ικανότητες πάντως δεν κατάφερε να τα αποσπάσει από τους ειδικούς του χώρου καθώς θεωρούν πως δεν διαθέτει την κατάλληλη σωµατοδοµή για µπαλαρίνα.
Ερµηνείες που ξεχώρισαν
Ο «∆ρ Θάνατος». O Aλ Πατσίνο προσέγγισε τον ρόλο του «∆ρος Θανάτου» Τζακ Κεβόρκιαν µε ιδιαίτερη προσοχή. ∆εν συνάντησε προσωπικά τον δόκτορα της ευθανασίας, τον οποίο ενσαρκώνει στην τηλεταινία «You don’t know Jack», αν και δηλώνει ότι ελπίζει ότι κάποια στιγµή ότι θα το κάνει. Επίσης, ο 70χρονος πλέον ηθοποιός αποφεύγει να τοποθετηθεί στο θέµα της ευθανασίας. Ακόµη και στη συνέντευξη Τύπου µετά την απονοµή των Χρυσών Σφαιρών είπε: «Θα µείνω έξω από τη διαµάχη. ∆εν θέλω να µιλάω γι’ αυτό. Μπορεί να συµφωνώ µαζί του, µπορεί και όχι. Σε κάθε περίπτωση φοράω τη µάσκα του Κεβόρκιαν».
Οµοφυλόφιλη µητέρα. Ερµηνεία ζωής ήταν για την άλλοτε κυρία Γουόρεν Μπίτι Ανέτ Μπένινγκ εκείνη της οµοφυλόφιλης µητέρας – και µε ερωτική σκηνή! – µε σύντροφο την Τζούλιαν Μουρ στην κοµεντί «Τα παιδιά είναι εντάξει», η οποία τιµήθηκε µε Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας χάρη στη σκηνοθεσία της Λίσα Τσολοντένκο. Και ήταν ερµηνεία ζωής και διότι ήρθε σε µια περίοδο της ζωής της κατά την οποία η κόρη της τής αποκάλυψε πως είναι οµοφυλόφιλη και θα ζήσει µε τη σύντροφό της. Τα «παιδιά» πήραν τον τίτλο τους από το οµότιτλο τραγούδι των Who. Η δε Μπένινγκ αποκάλυψε πως οι ερωτικές σκηνές µε τη Μουρ ήταν πολύ θερµές «διότι βρισκόµασταν κάτω από µια µάλλινη κουβέρτα».
Ο αρχιµαφιόζος. Την ώρα που η Ελλάδα βυθίζεται στην τηλεοπτική παρακµή των ριάλιτι, στις ΗΠΑ η κινηµατογραφική φιλοδοξία και τα πολλά χρήµατα επενδύονται σε σειρές όπως το «Boardwalk Empire».
Η σειρά του HBO, που βασίζεται στο µυθιστόρηµα του Νέλσον Τζόνσον, και ο πρωταγωνιστής της, ο Στιβ Μπουσέµι – στον ρόλο του αρχιµαφιόζου του Ατλάντικ Σίτι (και των καζίνων), Ινοχ «Νούκι» Τζόνσον, την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης – τιµήθηκαν µε Χρυσές Σφαίρες. Ο ηθοποιός ούτε που ήθελε να πατήσει το πόδι του σε τηλεοπτικό πλατό αλλά τον έπεισε ο Μάρτιν Σκορσέζε. Ο σκηνοθέτης βρέθηκε πίσω από την κάµερα για το πρώτο – πιλοτικό – επεισόδιο που θεωρείται ως το ακριβότερο στην ιστορία της τηλεόρασης (13,5 εκατ. ευρώ).
Ο σπασίκλας. Ο χαρακτήρας του Σέλντον ( Τζιµ Πάρσονς, Χρυσή Σφαίρα ερµηνείας σε κωµική σειρά) στο «Big Bang Theory», που βλέπουµε και στην ελληνική τηλεόραση, είναι ο τύπος ανθρώπου που αγγίζει τους σύγχρονους σπασίκλες.
Ο Πάρσονς έχει καταφέρει να κάνει αξιαγάπητο ένας τέρας γνώσεων, φυσικό µε τρία διδακτορικά. Αφασικά εγωπαθή, κυνικό, γκρινιάρη, ιδεοληπτικά τακτικό, παθιασµένο µε τα κόµικς και το «Σταρ Τρεκ». Εχει µόνο τρεις φίλους, επίσης σπασίκλες επιστήµονες, τους οποίους καταπιέζει για να ακολουθούν τους κανόνες του. Από τη σάλτσα του κινέζικου έως τη θέση του στον καναπέ του διαµερίσµατός τους. Λεπτοµέρεια: το κασέ του είναι 200.000 δολάρια ανά επεισόδιο...
Οι Σφαίρες
n «Social Network»: 4 βραβεία (καλύτερης δραµατικής ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, µουσικής)
n «Τα παιδιά είναι εντάξει»: 2 (καλύτερης κοµεντί, γυναικείας ερµηνείας, Ανέτ Μπένινγκ)
n «Boardwalk Empire»: 2 (καλύτερης δραµατικής σειράς, ερµηνείας, Στιβ Μπουσέµι)
n «The Fighter»: 2 (β’ ανδρικής και γυναικείας ερµηνείας)
n «Glee»:
3 (καλύτερης κωµικής σειράς, β’ ερµηνειών)
n «Μαύρος κύκνος»: Γυναικείας (δραµατικής) ερµηνείας, Νάταλι Πόρτµαν n «Ο λόγος του βασιλιά»: Ανδρικής (δραµατικής) ερµηνείας, Κόλιν Φερθ n «Barney’s Version»: Ανδρικής ερµηνείας σε κοµεντί, Πολ Τζαµάτι n «Toy Story 3»: Καλύτερης ταινίας κινουµένων σχεδίων n «In a Better World» (∆ανία): Καλύτερης ξενόγλωσσης παραγωγής
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε ότι διαβάζετε και βοηθήστε το κουνάβι να μάθει περισσότερα για το τι προτιμάτε να διαβάζετε!