Δηλαδή δεν καθορίζει τη διακόσμηση και τη συμπεριφορά των παραθύρων, αυτό το αφήνει στο "διαχειριστή παραθύρων" (window manager). Βέβαια οι περισσότεροι νέοι χρήστες δεν γνωρίζουν αυτή τη λεπτομέρεια και δεν εξασκούν το... δικαίωμα τους να επιλέξουν ένα διαφορετικό διαχειριστή παραθύρων από εκείνο που εγκαθίσταται με τη διανομή τους
Εάν λοιπόν θέλετε ένα νέο stacking διαχειριστή παραθύρων, πρέπει σίγουρα να δοκιμάσετε το OpenBox. Αρχικά βασιζόταν στο Blackbox, αλλά από την έκδοση 3.0 γράφτηκε από την αρχή.
To OpenBox είναι σβέλτο και ελαφρύ, ειδικά αν το συγκρίνετε με τους βαρύτερους compositing διαχειριστές παραθύρων στο Unity, το KDE, και το Gnome. To ωραίο είναι μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθεί στη θέση των δύο τελευταίων ενώ είναι default στο LXDE.
Το OpenBox υποστηρίζει τις συνηθισμένες τεχνολογίες διαχειριστών παραθύρων, όπως ειδοποιήσεις στο desktop, σύνδεση πολλών οθονών κλπ. Ακολουθώντας όμως τη φιλοσοφία του Unix, δεν περιλαμβάνει πράγματα που υπάρχουν ήδη ως ξεχωριστά εργαλεία καλύτερα υλοποιημένα, όπως π.χ. το pager και τη μπάρα εκκίνησης. Οι αληθινοί μινιμαλιστές μπορούν, αν θέλουν, να τρέξουν το OpenBox χωρίς καν γραφικό desktop. Σε αυτή την περίπτωση εμφανίζεται ένα dock όπως στο Window-Maker που υποστηρίζει ένα μεγάλο αριθμό μικροεφαρμογών DockApp
Εκτός από την ταχύτητα, το άλλο πλεονέκτημα του OpenBox είναι ότι ρυθμίζεται πολύ πιο εύκολα. Μπορείτε να αλλάξετε τις ενέργειες του ποντικιού όπως επίσης και τις συντομεύσεις του πληκτρολογίου (μπορεί να χειριστεί και αλυσίδες συντομεύσεων στο στυλ του Emacs), για να φτιάξετε το desktop σας όπως το θέλετε.
Ένα ακόμη όμορφο στοιχείο του OpenBox είναι τα δυναμικά μενού. Το βασικό μενού δεν είναι στατικό, αντίθετα μπορείτε να το παράγετε δυναμικά διασωληνώνοντας το (με pipe) με την έξοδο ενός εκτελέσιμου ή ενός script. Ένα απλό παράδειγμα είναι να εμφανίζεται σε ένα υπομενού η λίστα των νέων Gmails σας.
Για τη ρύθμιση του OpenBox, υπάρχει και ένα γραφικό εργαλείο, το Obconf. Αυτό σας δίνει τον έλεγχο των ρυθμίσεων του OpenBox, όπως το θέμα των παραθύρων, την συμπεριφορά της εστίασης κλπ. Αν όμως σας αρέσει να έχετε τον απόλυτο έλεγχο, και ιδιαίτερα του ποντικιού και του πληκτρολογίου, θα χρειαστεί να παίξετε με τα αρχεία ρύθμισης του OpenBox. Για να γράφετε ελληνικά, ακολουθείτε τον οδηγό για "Ελληνικό πληκτρολόγιο στους μινιμαλιστικούς Window Managers" του dsyrmalis.
Φυσικά, το OpenBox υποστηρίζει διαφορετικά θέματα, αλλά δεν μπορεί να δεχτεί απευθείας εκείνα τα θέματα του BlackBox (αν και υπάρχει ένα εργαλείο για τη μετατροπή τους).
Συνολικά, αν θέλετε να πειραματιστείτε με ελαφρύτερους διαχειριστές παραθύρων, χωρίς όμως να πάτε σε κάτι εντελώς διαφορετικό, τότε δοκιμάστε το OpenBox.
Πηγή: linuxinside.gr
0 comments:
Post a Comment
Σχολιάστε ότι διαβάζετε και βοηθήστε το κουνάβι να μάθει περισσότερα για το τι προτιμάτε να διαβάζετε!