Μετά από μερικά άρθρα για το αν και κατά πόσο τα αποτελέσματα στα live τουρνουά είναι αξιόπιστα για την αξιολόγηση των παικτών, ο Μπάρι Κάρτερ επιλέγει πέντε στατιστικές και ψυχολογικές προκαταλήψεις, που απαντώνται στο χώρο του πόκερ.

Ο Κάρτερ, συντάκτης, του PokerStrategy.com συνεχίζει με ακόμα ένα ενδιαφέρον άρθρο για το πόκερ.
Ακολουθεί όλο το άρθρο του Κάρτερ:
“Τον περασμένο μήνα είχα γράψει δύο άρθρα για την αξιοπιστία των live αποτελεσμάτων στο πόκερ. Τόσο το πρώτο μέρος όσο και στο δεύτερο μέρος περιλάμβαναν μερικές από τις προκαταλήψεις που συναντούμε ως παίκτες πόκερ, και στις οποίες μου ζητήθηκε να επεκταθώ από αρκετά μέλη του PokerStrategy.com.
Συναντούμε προκαταλήψεις σε όλες τις πτυχές της ζωής μας και νομίζω ότι το πόκερ είναι μία από αυτές, που έχουν μεγάλη τάση να περιέχουν ψυχολογικές και στατιστικές προκαταλήψεις.
Αυτό συμβαίνει επειδή το πόκερ έχει τόση αβεβαιότητα. Δεν γνωρίζουμε τι κρατούν οι παίκτες στο τραπέζι μας, τι φύλλο θα έρθει μετά ή αν τα αποτελέσματα κάποιου είναι αξιόπιστοι δείκτες της ικανότητάς του. Δεν γνωρίζουμε καν το μέλλον του πόκερ, επειδή το μοντέρνο παιχνίδι είναι ακόμα νέο και δεν υπάρχει συγκεκριμένο μονοπάτι, όπως θα υπήρχε σε άλλες βιομηχανίες.
Με τόση αβεβαιότητα και ελλιπείς πληροφορίες, φυσιολογικά προσπαθούμε να γεμίσουμε τα κενά από μόνοι μας και είναι πιο πιθανό να γεμίσουμε αυτά τα κενά με προκαταλήψεις.
Υπάρχουν εκατοντάδες στατιστικές και ψυχολογικές προκαταλήψεις, που έχουν καταγραφεί. Επέλεξα τις πέντε, που έχουν μεγαλύτερη εφαρμογή στο πόκερ:
Η πλάνη του τζογαδόρου
Η πλάνη του τζογαδόρου είναι όταν προβλέπεις λανθασμένα το αποτέλεσμα ενός γεγονότος που βασίζεται αποκλειστικά στην τύχη, με βάση πρόσφατες προηγούμενες δοκιμές.
Οπότε αν ένας άσος έχει έρθει στο flop στις τελευταίες τρεις παρτίδες, υποθέτεις ότι είναι πιο πιθανό να έρθει άσος και στο επόμενο flop, επειδή οι άσοι είναι τυχεροί σήμερα ή λιγότερο πιθανό να εμφανιστεί επειδή έχει ήδη εμφανιστεί τρεις φορές στη σειρά.
Η αλήθεια είναι ότι όσες φορές κι αν έχει εμφανιστεί μια κάρτα στο πρόσφατο παρελθόν, η επόμενη παρτίδα δεν επηρεάζεται.
Ακόμα ένα παράδειγμα στο πόκερ είναι το να έχει κανείς ένα αγαπημένο hand ή ένα τυχερό hand. Όπως ο Ντόιλ Μπράνσον και το διάσημο 10-2 offsuit με το οποίο κέρδισε στο main event.


The Dunning/Kruger Effect
Αυτό είναι ακόμα ένα αποτέλεσμα γνωστικής προκατάληψης που σχετίζεται με την ικανότητα.
Οι άνθρωποι, που δεν έχουν ικανότητα, υποφέρουν από ψευδαισθήσεις ανωτερότητας επειδή δεν έχουν την ικανότητα να αναγνωρίσουν την ανικανότητά τους. Παρομοίως, πολύ ικανοί άνθρωποι μπορεί να πάσχουν από άγχος και χαμηλή αυτοπεποίθηση ακριβώς επειδή έχουν τόση πολλή ικανότητα να αντιλαμβάνονται ακόμα και τα μικρότερα λάθη.
Σκεφτείτε όταν αρχίσατε να παίζετε. Το πιο πιθανό είναι να πηγαίνατε καλά στην αρχή και να εθιστήκατε στο αίσθημα ότι διαλύετε τους πάντες κάθε φορά που παίζετε. Οι νέοι παίκτες νιώθουν ανίκητοι όταν αρχίσουν να παίζουν στο πόκερ.
Μόνο στη συνέχεια, καθώς η ικανότητά σας και η εμπειρία σας μεγαλώνουν, μπορείτε να θυμηθείτε εκείνες τις στιγμές και να αντιληφθείτε ότι στην πραγματικότητα ήσασταν πολύ κακοί. Για την ακρίβεια, πιθανότατα έχετε λιγότερη αυτοπεποίθηση τώρα παρότι είστε καλύτεροι παίκτες.
Το Dunning-Kruger Effect είναι αυτό που κάνει τους νέους παίκτες να έχουν υπέρμετρη αυτοπεποίθηση, γεγονός που τους κάνει να παίζουν σε παιχνίδια που δεν θα έπρεπε και έτσι κάνει το πόκερ επικερδές.
Προκατάληψη επιλογής
Η προκατάληψη επιλογής είναι μια στατιστική προκατάληψη που δημιουργείται από ένα λάθος στην επιλογή συμμετεχόντων για να πάρουν μέρος σε μια επιστημονική μελέτη.
Το έχω ήδη αναφέρει στα παραπάνω άρθρα μου, αλλά ένα καλό παράδειγμα είναι τα all-time money rankings. Κι αυτό γιατί αναφέρουν τα χρήματα που κερδίζει κάποιος και δεν περιλαμβάνουν πληροφορίες για τα τουρνουά που έπαιξε κάποιος χωρίς να μπει στα χρηματικά έπαθλα. Οπότε δείχνουν απλώς τα έπαθλα αντί για το καθαρό κέρδος.
Οπότε η λίστα all-time money, για παράδειγμα δείχνει ότι ο Φιλ Άιβι κέρδισε $576.052 στο WSOP 2012. Τερμάτισε επίσης πέμπτος στη λίστα WSOP Player Of The Year. Όλα αυτά δείχνουν εντυπωσιακά.
Όχι τόσο, όμως, αν αναλογιστούμε ότι ο Άιβι έπαιξε, αλλά δεν μπήκε στα χρηματικά έπαθλα του Big One for One Drop, που είχε buy-in $1 εκ. Για την ακρίβεια, το πιο πιθανό είναι να έπαιξε στα περισσότερα events φέτος και τα συνολικά buy-ins να ξεπερνούν το $1,25 εκ.
Οι λίστες με τα έπαθλα και τους παίκτες της χρονιάς δηλώνουν ότι ο Άιβι είχε εκπληκτικό WSOP, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι έχασε τουλάχιστον $500,000. Για την ακρίβεια, είχε λιγότερο επιτυχημένο WSOP από έναν παίκτη που έπαιξε απλώς ένα τουρνουά των $1.000 και είχε ένα μικρό cash.
Προκατάληψη του επιζώντα
Αυτή είναι μια μορφή προκατάληψης επιλογής, που είναι ιδιαίτερα σχετική με το πόκερ. Σε αυτή, συγκεντρωνόμαστε σε κάτι επειδή επέζησε μιας διαδικασίας, ενώ την ίδια στιγμή αγνοούμε όσα δεν επέζησαν αυτής.
Το πιο προφανές παράδειγμα είναι ο νικητής ενός τουρνουά. Όταν κάποιος κερδίσει ένα μεγάλο event, τείνουμε να υποθέτουμε ότι είναι ταλαντούχος και αυτό οδηγεί συχνά στην άνοδο του προφίλ τους, στο σεβασμό των συμβουλών τους και ακόμα και σε χορηγίες.
Το μεγαλύτερο απλό παράδειγμα αυτού είναι ο νικητής του WSOP Main Event, που μένει στην ιστορία ως ένας από τους καλύτερους, θα είναι ψηλά στα προαναφερόμενα all-time money rankings και συνήθως έχει πολλές επιλογές για να διαλέξει χορηγία.
Και τείνουμε να μειώνουμε το γεγονός ότι απλώς θα μπορούσαν να είχαν σταθεί τυχεροί. Όσο μικρές πιθανότητες υπάρχουν για κάποιον να κερδίσει ένα μεγάλο τουρνουά, το γεγονός είναι ότι κάποιος στο τέλος θα το κερδίσει.
Είχα ακούσει κάποτε έναν υπεύθυνο του WSOP να λέει ότι ο Γκρεγκ Ρέιμερ είχε κερδίσει 16 coin flips στη σειρά στο δρόμο για την κατάκτηση του WSOP Main Event το 2004, κάτι που δεν είναι πολύ πιθανό στατιστικά, αλλά είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα συμβεί σε κάποιον σε ένα τόσο μεγάλο τουρνουά όπως το Main Event.
Αυτό δε σημαίνει ότι όλοι οι νικητές τουρνουά είναι απλώς τυχεροί, αλλά ότι η τύχη παίζει μεγαλύτερο ρόλο από όσο υποθέτουμε.
Προκατάληψη επιβεβαίωσης
Η προκατάληψη επιβεβαίωσης είναι όταν δίνουμε μεγαλύτερο βάρος σε πράγματα που επιβεβαιώνουν την θεωρία μας και αγνοούμε άλλα που δεν την επιβεβαιώνουν.
Χωρίς αμφιβολία, η μεγαλύτερη τέτοια περίπτωση στο πόκερ είναι η αξιολόγηση της ίδιας μας της ικανότητας.
Σπάνια είναι σίγουρο αν έπαιξες μια παρτίδα καλά ή αν το αποτέλεσμα ήταν κυρίως λόγω τύχης. Εντούτοις, αν ρωτήσει κανείς τους περισσότερους παίκτες πόκερ, θα πουν ότι οι νίκες τους οφείλονται στην ικανότητά τους και οι ήττες σε κακοτυχία.
Ως αποτέλεσμα, βρίσκουμε πολλούς δημιουργικούς τρόπους να δικαιολογούμε μέρες με κέρδη ή απώλειες. Αν κερδίσουμε, βλέπουμε τα σωστά πράγματα που κάναμε  και αγνοούμε μια παρτίδα όπου πετύχαμε ένα από δύο outs στο river. Αν χάσουμε, θυμόμαστε όλες τις παρτίδες που έχασαν οι άσοι μας και πολύ βολικά ξεχνάμε τις παρτίδες που μας… έκανε πλάκα κάποιος regular.
Μια τέτοια προκατάληψη είναι δύσκολη και μερικές φορές ίσως χρειαστεί κάποιος φίλος ή coach για να μας επαναφέρει στην πραγματικότητα.
Μπορεί επίσης να εμποδίσει την πρόοδό μας ως παίκτες, σταματώντας μας από το να δουλεύουμε στο παιχνίδι μας, καθώς όταν κερδίζουμε υποθέτουμε ότι το παιχνίδι μας δεν χρειάζεται δουλειά και όταν χάνουμε σκεφτόμαστε το ίδιο πράγμα επειδή θα είχαμε κερδίσει αν δεν ήμασταν άτυχοι. ”

Πηγή: Pokerstrategy.com

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε ότι διαβάζετε και βοηθήστε το κουνάβι να μάθει περισσότερα για το τι προτιμάτε να διαβάζετε!

 
Top