Σήμερα ο Crazy Greek blogger σας παρουσιάζει ένα μεγάλο αφιέρωμα στον Ελληνικό ερωτικό-πορνό κινηματογράφο. Διαβάστε την αρχή,την πορεία και κάποιους από τους πρωταγωνιστές του. Στο τέλος σας επιβραβεύουμε με στιγμιότυπα μέσα από 4 video. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι.
H σύγχρονη ιστορία της ελληνικής τσόντας, με την έννοια της οπτικοακουστικής και έντυπης «βιομηχανίας», ξεκινάει τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες. Οι Ελληνες ήρθαν σε επαφή με τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές ερωτικές ταινίες στα τέλη της δεκαετίας του ‘60, ως «τσόντα» (δηλαδή πρόσθετο) στο κανονικό πρόγραμμα κινηματογραφικών προβολών (εξ ου και η ονομασία), ενώ το ίδιο διάστημα άρχισε και στη χώρα μας η ανάπτυξη του σχετικού περιοδικού Τύπου: Ιταλικά, στην πλειονότητά τους, περιοδικά έρχονται σε κούτες με φιλμ στην Ελλάδα, μεταφράζονται πρόχειρα, γίνεται η υποτυπώδης ένθεση των κειμένων, μοντάρονται στο χέρι και στέλνονται στο τυπογραφείο με κωμικούς τίτλους και έτσι, προχειρο φτιαγμένα και κακοτυπωμένα, φτάνουν στα χέρια των αναγνωστών τους, προκαλώντας αναστάτωση.
Λίγο αργότερα ξεκινάει (και) στην Ελλάδα μια μικρή, βιοτεχνικής μορφής και βραχύβια παραγωγή ελληνικών πορνοταινιών, η οποία στηρίχθηκε (τεχνικά κυρίως) σε ορισμένους ανθρώπους του παλαιού ελληνικού κινηματογράφου, άνθισε στους πέριξ της πλατείας Ομονοίας κινηματογράφους και άφησε πίσω της cult ταινίες, αξέχαστες ατάκες και ορισμένες θρυλικές πλέον μορφές πρωταγωνιστών.
Από την εγχώρια παραγωγή θα αναδειχθούν cult ήρωες (Κώστας Γκουσγκούνης, Τέλης Σταλλόνε), η πρωταγωνίστρια Τίνα Σπάθη και δίπλα τους, αλλοδαπές στην πλειονότητά τους «ηθοποιοί» οι οποίες, κατά την ομολογία των ιστορικών παραγωγών και των σκηνοθετών, «αλιεύονταν» στην Πλάκα ή το Μοναστηράκι και έναντι μιας καλής για την εποχή αμοιβής, έπαιζαν σε ταινίες που, θεωρητικά, δεν θα εμφανίζονταν ποτέ στις χώρες τους.
Τη δεκαετία του ‘80 η άνθιση του βιντεοκλάμπ οδήγησε σε έκρηξη της διακίνησης και κατανάλωσης εισαγόμενων πορνοταινιών. Ακολούθησαν οι μαζικές εισαγωγές ξένων ανδρικών περιοδικών εξαίρετης πλέον τυπογραφικής και φωτογραφικής ποιότητας, αποκτήσαμε το δικό μας Playboy (και Penthouse και Hustler) και εκδόθηκαν τα πρώτα «σοβαρά» ελληνικά πορνοπεριοδικά, που εκτός από φωτογραφίες περιείχαν και αγγελίες γνωριμιών.
Η εμφάνιση της συνδρομητικής τηλεοπτικής πλατφόρμας στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 έφερε την τσόντα στα σπίτια μας, τα περιφερειακά αττικά κανάλια πήραν επάξια τη (μεταμεσονύκτια) σκυτάλη και στη συνέχεια, το ίντερνετ ήρθε για να επαναπροσδιορίσει (μια για πάντα, όπως φαίνεται) την έννοια του πορνό. Το ίντερνετ είναι το νέο απέραντο βασίλειο της τσόντας και μαζί με αυτό κάθε ψηφιακό μέσο που μπορεί να συνδεθεί σε αυτό. Ο λόγος για τα κινητά τηλέφωνα: Μετά το κατέβασμα (download) τραγουδιών ήρθε η ώρα για το κατέβασμα αισθησιακών φωτογραφιών και βίντεο.
«Καυτή» επιστροφή
κατά μια έννοια η ελληνική πορνογραφία έχει μια «δεύτερη ευκαιρία», καθώς εδώ και μερικά χρόνια γυρίζονται και πάλι ταινίες ελληνικής παραγωγής, κυκλοφορούν βιβλία για την ιστορία του ελληνικού ερωτικού κινηματογράφου, επανεκδίδονται χαρακτηριστικές cult ταινίες των πρώτων χρόνων, πρωταγωνιστές της δεκαετίας του ‘70 δίνουν συνεντεύξεις και τιμώνται σε ειδικές εκδηλώσεις, ενώ διοργανώνεται σε ετήσια βάση το Ελληνικό Φεστιβάλ Cult Ταινιών, στο οποίο οι τσόντες αν και δεν είναι το μοναδικό είδος που προβάλλεται, εντούτοις κατέχει τη μερίδα του λέοντος. Ενδεικτικό του νέου κλίματος που επικρατεί είναι ότι πανελλαδικό τηλεοπτικό κανάλι προβάλλει μεταμεσονύκτια ντοκιμαντέρ για την πορνογραφική βιομηχανία και τις σεξουαλικές ιδιαιτερότητες και την ίδια στιγμή τα περίπτερα «βουλιάζουν» από εφημερίδες και περιοδικά με αισθησιακές ταινίες.
Οσον αφορά την παραγωγή ταινιών, ο άνθρωπος ο οποίος βρίσκεται πίσω από αυτό το δεύτερο κύμα ακούει στο όνομα Δημήτρης Σειρηνάκης, έχει σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων στο εξωτερικό και στα 34 χρόνια του διευθύνει μια εταιρεία εισαγωγής και διανομής ταινιών (όχι μόνον ερωτικών), ενώ έχει προλάβει να γυρίσει επτά ταινίες, κάποιες από τις οποίες σεξουαλικού περιεχομένου. Πιο πρόσφατη είναι «Η εκδίκηση της παρθένας στα μπουζούκια», μια ταινία με υπόθεση άκρως ελληνική, με τσιγγάνους, μπουζούκια, κιτς υπερβολές και ατάκες επιπέδου Γκουσγκούνη
Πρωταγωνιστές
ΤΙΝΑ ΣΠΑΘΗ (ηθοποιός):
«Τόσοι και τόσοι κάνανε ερωτικό σινεμά, γιατί κατηγορούν εμένα; Εγώ τι έχω, τον ιό;».
ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΟΥΣΓΚΟΥΝΗΣ (ηθοποιός):
«Είναι απαραίτητο στον άντρα να είναι σεξουαλικός».
ΟΜΗΡΟΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗΣ (σκηνοθέτης):
«Είχαμε χούντα, κι εμείς οι ηλίθιοι πηγαίναμε να κάνουμε ερωτικές ταινίες».
ΝΟΤΗΣ ΠΙΤΣΙΛΟΣ (ηθοποιός):
Γιατί κατακρίνουν τον ερωτικό κινηματογράφο; Σινεμά δεν είναι κι αυτός;».
ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΕΙΛΑΚΗΣ (ηθοποιός):
«Στο σινεμά ανακαλύψαμε ότι το φιλί δεν είναι μόνο στο μάγουλο».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΕΩΤΣΙΝΗΣ (παραγωγός - διανομέας):
«Ήταν διψασμένος ο άντρας να δει ένα στήθος, ένα αισθησιακό κορμί».
ΝΙΚΟΣ ΜΟΥΖΑΚΙΩΤΗΣ (ηθοποιός, σκηνοθέτης, αιθουσάρχης):
«Τρέχανε στις ερωτικές ταινίες σαν τον λύκο που ψάχνει στα χιόνια για να φάει»
Tέλλης Σταλόνε (ηθοποιός)
Ο κύριος «25 εκατοστά».
Ο Τέλης Σταλόνε, το πραγματικό όνομα του οποίου είναι Αριστοτέλης Μαυρογόνατος έχει κερδίσει μια θέση στις cult φιγούρες του Ελληνικού Κινηματογράφου.
Ο Τέλης Σταλόνε γεννήθηκε το 1958 στο Αγρίνιο και ξεκίνησε την καριέρα του ως βοηθός σκηνοθέτη δίπλα στους μεγάλους Γιώργο Σκανελάκη και Ερρίκο Ανδρέου.
Η πρώτη του εμφάνιση ήτανε το 1975 στην ταινία «Μέλι το κορμί της», το οποίο γύρισε ο Ηλίας Μανωλάκος και έκανε θραύση στα ταμεία.
Όταν ο Ελληνικός Ερωτικός Κινηματογράφος ήταν στις δόξες του γύρω στην δεκαετία του 80, ο Τέλης ήταν ο πιο μεγάλος πρωταγωνιστής (μετά τον Γκουσκούνη φυσικά…) και δούλεψε με τους Απόστολο Τεγόπουλο και Στράτο Μακρίδη.
Όταν η βιομηχανία των αισθησιακών ταινιών άρχισε να παίρνει την κατιούσα, γύρω στο 1986, ο Τέλης Σταλόνε μετακόμισε στις ΗΠΑ όπου και ασχολήθηκε με άλλα πράγματα, μακριά από την 7η τέχνη.
Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1997, όπου και συμμετείχε σε σήριαλ όπως το «Μαύρος Ωκεανός».
Σήμερα γράφει σε εφημερίδες.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε ότι διαβάζετε και βοηθήστε το κουνάβι να μάθει περισσότερα για το τι προτιμάτε να διαβάζετε!