"Τι επιθυμεί μια γυναίκα; Το ερώτημα αυτό που έθεσε πριν από έναν αιώνα ο Ζίγκμουντ Φρόιντ δεν έχει βρει ακόμα απάντηση. Οι έρευνες μάλιστα - πολλές και ποικίλες - που διεξάγονται τα τελευταία χρόνια, μπερδεύουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα: οι γυναίκες δείχνουν να διεγείρονται με πολύ πιο περίπλοκο τρόπο απ΄ ό,τι οι άνδρες...
Η Μέρεντιθ Τσίβερς, 38 ετών, είναι καθηγήτρια Ψυχολογίας στο...
Πανεπιστήμιο Κουίνς στο Οντάριο, μέλος της πιο έγκυρης επιστημονικής επιθεώρησης σεξουαλικών μελετών «Αρχεία της Σεξουαλικής Συμπεριφοράς», και ασχολείται με την πορνογραφία των πυγμαίων χιμπαντζήδων. Για την ταινία σχετικά με τη... σεξουαλική ζωή των πυγμαίων χιμπαντζήδων, κατέγραψε εικόνες από ερωτικές τους συνευρέσεις και επειδή οι ήχοι που έκαναν ακούγονταν πολύ σιγανά, πρόσθεσε ερωτικές κραυγές άλλων χιμπαντζήδων. Έδειξε την ταινία σε άνδρες και γυναίκες όλων των...
σεξουαλικών προσανατολισμών. Τους έδειξε επίσης ανθρώπινες σκηνές ετεροφυλοφιλικού σεξ, ομοφυλοφιλικού μεταξύ ανδρών και μεταξύ γυναικών, έναν άνδρα και μια γυναίκα να αυνανίζονται, έναν γυμνασμένο άνδρα να περπατά γυμνός στην παραλία και μια καλοφτιαγμένη γυναίκα να κάνει γυμναστική χωρίς ρούχα.
Την ώρα που οι συμμετέχοντες παρακολουθούσαν τις σκηνές αυτές στο κομπιούτερ, η Τσίβερς, όπως διηγείται στο περιοδικό των «Νew Υork Τimes», μετρούσε τη διέγερσή τους με δύο τρόπους: αντικειμενικά και υποκειμενικά. Τα γεννητικά τους όργανα ήταν συνδεδεμένα με ένα μηχάνημα που κατέγραφε τις αντιδράσεις και τη ροή του αίματος, ενώ οι συμμετέχοντες κατέγραφαν σε ένα χαρτί τον βαθμό στον οποίο αισθάνονταν ότι διεγείρονταν. Οι απαντήσεις των ανδρών ήταν εύκολα κατηγοριοποιήσιμες. Οι ετεροφυλόφιλοι ερεθίστηκαν όταν έβλεπαν ερωτικές σκηνές μεταξύ ανδρών και γυναικών καθώς και μεταξύ γυναικών, τις σκηνές του αυνανισμού και τη γυμνή γυναίκα να γυμνάζεται. Οι περισσότεροι δεν είχαν καμία αντίδραση στην ερωτική σκηνή μεταξύ ανδρών. Οι ομοφυλόφιλοι αντέδρασαν ακριβώς αντίθετα. Ούτε ένας, στρέιτ ή γκέι, δεν ερεθίστηκε από τους πυγμαίους χιμπαντζήδες. Η υποκειμενική τους άποψη, την οποία σημείωναν, συνέπεσε με τα όσα κατέγραψε το μηχάνημα. Το μυαλό και τα γεννητικά όργανα των ανδρών συμφώνησαν απόλυτα.
Το πείραμα. Με τις γυναίκες τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά.
Όποιος και αν ήταν ο σεξουαλικός προσδιορισμός που είχαν δηλώσει, έδειξαν συνολικά πολύ μεγαλύτερη διέγερση των γεννητικών τους οργάνων όταν στην οθόνη εμφανίστηκαν άνδρες με άνδρες, γυναίκες με γυναίκες και γυναίκες με άνδρες. Αντέδρασαν περισσότερο στην αθλούμενη γυναίκα από ό,τι στον άνδρα που περπατούσε.
Με τις γυναίκες, και ιδιαίτερα με τις ετεροφυλόφιλες, το μυαλό και τα γεννητικά όργανα σπανίως βρέθηκαν σε αρμονία- ήταν λες και ανήκαν σε διαφορετικά πρόσωπα. Στις σκηνές λεσβιακού σεξ οι ετεροφυλόφιλες γυναίκες έγραψαν ότι ερεθίζονται λιγότερο απ΄ ό,τι έδειξε το μηχάνημα που ήταν συνδεδεμένο με τον κόλπο τους, και με τους ομοφυλόφιλους άνδρες ακόμα λιγότερο, ενώ με τις ετεροφυλοφιλικές σκηνές πολύ περισσότερο απ΄ ό,τι έδειξε το μηχάνημα. Όταν οι σκηνές αφορούσαν άνδρα με άνδρα, οι λεσβίες απάντησαν ότι ερεθίστηκαν λιγότερο απ΄ ό,τι πραγματικά συνέβη.
Ο εγκέφαλος, τα αρρενωπά πρόσωπα και οι ορμονικές αλλαγές
Η ερωτική επιθυμία στις γυναίκες και ο λόγος για τον οποίο αρκετές δεν αισθάνονται πόθο αποτελεί αντικείμενο έρευνας από τη δεκαετία του ΄50. Ακόμα και σήμερα δεν έχει βρεθεί μια θεωρία που να απαντά σε όλα τα ερωτήματα, παρά τις πολλές έρευνες που έχουν διεξαχθεί πάνω στο θέμα αυτό. Για παράδειγμα, όπως έδειξε μελέτη με μαγνητικό τομογράφο, οι ορμονικές αλλαγές στη διάρκεια της ωορρηξίας προκαλούν μεγαλύτερη δραστηριότητα σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου των ετεροφυλόφιλων γυναικών, η οποία ενεργοποιείται από πολύ αρρενωπά ανδρικά πρόσωπα. Είναι βέβαιο ότι οι γυναίκες διεγείρονται από ένα πολύ πιο ευρύ φάσμα ερεθισμάτων από τους άνδρες. Άραγε οι άνδρες έχουν περισσότερες αναστολές ή περιορίζονται από το γεγονός ότι ο δικός τους ερεθισμός είναι εμφανής ενώ των γυναικών «αόρατος»; Οι επιστήμονες διαπιστώνουν ότι ακόμα δεν μπορούν να διαχωρίσουν τις πολιτιστικές από τις βιολογικές επιρροές όσον αφορά τις γυναίκες.
Στο σώμα τους. Σχεδόν το 30% των γυναικών παραπονείται για ανεπαρκή επιθυμία. Οι άνδρες σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιούν Viagra και το ξεπερνούν. Όμως η μεγάλη δυσκολία με τις γυναίκες έγκειται στο γεγονός ότι η επιθυμία εντοπίζεται στον εγκέφαλό τους, όχι στο σώμα τους. Τα αντίστοιχα φάρμακα μπορούν να βελτιώσουν τη ροή του αίματος και τη λίπανση του κόλπου, δεν δημιουργούν όμως συνειδητή αίσθηση επιθυμίας. Η Τσίβερς επικαλείται έρευνες που δείχνουν ότι οι άνδρες μπορούν να καταλάβουν καλύτερα από τις γυναίκες την αύξηση του καρδιακού τους ρυθμού σε στιγμές έντασης και ότι βασίζονται σε τέτοια σημάδια για να κατανοήσουν την κατάσταση, ενώ οι γυναίκες δυσκολεύονται και περισσότερο όσες γυναίκες έχουν αρνητική εικόνα για το σώμα τους. Έτσι μπορούν να εξηγηθούν οι διαφορές των υποκειμενικών από τις αντικειμενικές παρατηρήσεις στο πείραμά της. Δεν λείπουν βέβαια και οι επιστήμονες που υποστηρίζουν ότι η γυναικεία επιθυμία δεν είναι σχετική αλλά ναρκισσιστική - κυριαρχείται από τη λαχτάρα να αποτελέσει αντικείμενο θαυμασμού και ερωτικής διάθεσης.
Ούτε ο Φρόιντ δεν κατάφερε να δώσει απάντηση
«Αισθάνομαι σαν εξερευνητής στην άκρη ενός τεράστιου δάσους», λέει η Τσίβερς περιγράφοντας τη φιλοδοξία της να κατανοήσει τον μηχανισμό ερεθισμού και επιθυμίας των γυναικών. «Μέχρι στιγμής υπάρχει μόνο ένα μικρό μονοπάτι το οποίο όμως δεν ξέρουμε πού οδηγεί». Και αυτή όπως και όλοι οι συνάδελφοί της προσπαθούν να λύσουν το σεξουαλικό πρόβλημα που έθεσε ο Ζίγκμουντ Φρόιντ στις μαθήτριές του πριν από έναν αιώνα: «Το μεγάλο ερώτημα που δεν έχει ποτέ απαντηθεί και δεν μπορώ να λύσω, παρά την 30χρονη έρευνά μου στη γυναικεία ψυχή, είναι: Τι επιθυμεί μια γυναίκα;».
Από ΤΑ ΝΕΑ Επιμέλεια: Νατάσα Μπαστέα
Η Μέρεντιθ Τσίβερς, 38 ετών, είναι καθηγήτρια Ψυχολογίας στο...
Πανεπιστήμιο Κουίνς στο Οντάριο, μέλος της πιο έγκυρης επιστημονικής επιθεώρησης σεξουαλικών μελετών «Αρχεία της Σεξουαλικής Συμπεριφοράς», και ασχολείται με την πορνογραφία των πυγμαίων χιμπαντζήδων. Για την ταινία σχετικά με τη... σεξουαλική ζωή των πυγμαίων χιμπαντζήδων, κατέγραψε εικόνες από ερωτικές τους συνευρέσεις και επειδή οι ήχοι που έκαναν ακούγονταν πολύ σιγανά, πρόσθεσε ερωτικές κραυγές άλλων χιμπαντζήδων. Έδειξε την ταινία σε άνδρες και γυναίκες όλων των...
σεξουαλικών προσανατολισμών. Τους έδειξε επίσης ανθρώπινες σκηνές ετεροφυλοφιλικού σεξ, ομοφυλοφιλικού μεταξύ ανδρών και μεταξύ γυναικών, έναν άνδρα και μια γυναίκα να αυνανίζονται, έναν γυμνασμένο άνδρα να περπατά γυμνός στην παραλία και μια καλοφτιαγμένη γυναίκα να κάνει γυμναστική χωρίς ρούχα.
Την ώρα που οι συμμετέχοντες παρακολουθούσαν τις σκηνές αυτές στο κομπιούτερ, η Τσίβερς, όπως διηγείται στο περιοδικό των «Νew Υork Τimes», μετρούσε τη διέγερσή τους με δύο τρόπους: αντικειμενικά και υποκειμενικά. Τα γεννητικά τους όργανα ήταν συνδεδεμένα με ένα μηχάνημα που κατέγραφε τις αντιδράσεις και τη ροή του αίματος, ενώ οι συμμετέχοντες κατέγραφαν σε ένα χαρτί τον βαθμό στον οποίο αισθάνονταν ότι διεγείρονταν. Οι απαντήσεις των ανδρών ήταν εύκολα κατηγοριοποιήσιμες. Οι ετεροφυλόφιλοι ερεθίστηκαν όταν έβλεπαν ερωτικές σκηνές μεταξύ ανδρών και γυναικών καθώς και μεταξύ γυναικών, τις σκηνές του αυνανισμού και τη γυμνή γυναίκα να γυμνάζεται. Οι περισσότεροι δεν είχαν καμία αντίδραση στην ερωτική σκηνή μεταξύ ανδρών. Οι ομοφυλόφιλοι αντέδρασαν ακριβώς αντίθετα. Ούτε ένας, στρέιτ ή γκέι, δεν ερεθίστηκε από τους πυγμαίους χιμπαντζήδες. Η υποκειμενική τους άποψη, την οποία σημείωναν, συνέπεσε με τα όσα κατέγραψε το μηχάνημα. Το μυαλό και τα γεννητικά όργανα των ανδρών συμφώνησαν απόλυτα.
Το πείραμα. Με τις γυναίκες τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά.
Όποιος και αν ήταν ο σεξουαλικός προσδιορισμός που είχαν δηλώσει, έδειξαν συνολικά πολύ μεγαλύτερη διέγερση των γεννητικών τους οργάνων όταν στην οθόνη εμφανίστηκαν άνδρες με άνδρες, γυναίκες με γυναίκες και γυναίκες με άνδρες. Αντέδρασαν περισσότερο στην αθλούμενη γυναίκα από ό,τι στον άνδρα που περπατούσε.
Με τις γυναίκες, και ιδιαίτερα με τις ετεροφυλόφιλες, το μυαλό και τα γεννητικά όργανα σπανίως βρέθηκαν σε αρμονία- ήταν λες και ανήκαν σε διαφορετικά πρόσωπα. Στις σκηνές λεσβιακού σεξ οι ετεροφυλόφιλες γυναίκες έγραψαν ότι ερεθίζονται λιγότερο απ΄ ό,τι έδειξε το μηχάνημα που ήταν συνδεδεμένο με τον κόλπο τους, και με τους ομοφυλόφιλους άνδρες ακόμα λιγότερο, ενώ με τις ετεροφυλοφιλικές σκηνές πολύ περισσότερο απ΄ ό,τι έδειξε το μηχάνημα. Όταν οι σκηνές αφορούσαν άνδρα με άνδρα, οι λεσβίες απάντησαν ότι ερεθίστηκαν λιγότερο απ΄ ό,τι πραγματικά συνέβη.
Ο εγκέφαλος, τα αρρενωπά πρόσωπα και οι ορμονικές αλλαγές
Η ερωτική επιθυμία στις γυναίκες και ο λόγος για τον οποίο αρκετές δεν αισθάνονται πόθο αποτελεί αντικείμενο έρευνας από τη δεκαετία του ΄50. Ακόμα και σήμερα δεν έχει βρεθεί μια θεωρία που να απαντά σε όλα τα ερωτήματα, παρά τις πολλές έρευνες που έχουν διεξαχθεί πάνω στο θέμα αυτό. Για παράδειγμα, όπως έδειξε μελέτη με μαγνητικό τομογράφο, οι ορμονικές αλλαγές στη διάρκεια της ωορρηξίας προκαλούν μεγαλύτερη δραστηριότητα σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου των ετεροφυλόφιλων γυναικών, η οποία ενεργοποιείται από πολύ αρρενωπά ανδρικά πρόσωπα. Είναι βέβαιο ότι οι γυναίκες διεγείρονται από ένα πολύ πιο ευρύ φάσμα ερεθισμάτων από τους άνδρες. Άραγε οι άνδρες έχουν περισσότερες αναστολές ή περιορίζονται από το γεγονός ότι ο δικός τους ερεθισμός είναι εμφανής ενώ των γυναικών «αόρατος»; Οι επιστήμονες διαπιστώνουν ότι ακόμα δεν μπορούν να διαχωρίσουν τις πολιτιστικές από τις βιολογικές επιρροές όσον αφορά τις γυναίκες.
Στο σώμα τους. Σχεδόν το 30% των γυναικών παραπονείται για ανεπαρκή επιθυμία. Οι άνδρες σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιούν Viagra και το ξεπερνούν. Όμως η μεγάλη δυσκολία με τις γυναίκες έγκειται στο γεγονός ότι η επιθυμία εντοπίζεται στον εγκέφαλό τους, όχι στο σώμα τους. Τα αντίστοιχα φάρμακα μπορούν να βελτιώσουν τη ροή του αίματος και τη λίπανση του κόλπου, δεν δημιουργούν όμως συνειδητή αίσθηση επιθυμίας. Η Τσίβερς επικαλείται έρευνες που δείχνουν ότι οι άνδρες μπορούν να καταλάβουν καλύτερα από τις γυναίκες την αύξηση του καρδιακού τους ρυθμού σε στιγμές έντασης και ότι βασίζονται σε τέτοια σημάδια για να κατανοήσουν την κατάσταση, ενώ οι γυναίκες δυσκολεύονται και περισσότερο όσες γυναίκες έχουν αρνητική εικόνα για το σώμα τους. Έτσι μπορούν να εξηγηθούν οι διαφορές των υποκειμενικών από τις αντικειμενικές παρατηρήσεις στο πείραμά της. Δεν λείπουν βέβαια και οι επιστήμονες που υποστηρίζουν ότι η γυναικεία επιθυμία δεν είναι σχετική αλλά ναρκισσιστική - κυριαρχείται από τη λαχτάρα να αποτελέσει αντικείμενο θαυμασμού και ερωτικής διάθεσης.
Ούτε ο Φρόιντ δεν κατάφερε να δώσει απάντηση
«Αισθάνομαι σαν εξερευνητής στην άκρη ενός τεράστιου δάσους», λέει η Τσίβερς περιγράφοντας τη φιλοδοξία της να κατανοήσει τον μηχανισμό ερεθισμού και επιθυμίας των γυναικών. «Μέχρι στιγμής υπάρχει μόνο ένα μικρό μονοπάτι το οποίο όμως δεν ξέρουμε πού οδηγεί». Και αυτή όπως και όλοι οι συνάδελφοί της προσπαθούν να λύσουν το σεξουαλικό πρόβλημα που έθεσε ο Ζίγκμουντ Φρόιντ στις μαθήτριές του πριν από έναν αιώνα: «Το μεγάλο ερώτημα που δεν έχει ποτέ απαντηθεί και δεν μπορώ να λύσω, παρά την 30χρονη έρευνά μου στη γυναικεία ψυχή, είναι: Τι επιθυμεί μια γυναίκα;».
Από ΤΑ ΝΕΑ Επιμέλεια: Νατάσα Μπαστέα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε ότι διαβάζετε και βοηθήστε το κουνάβι να μάθει περισσότερα για το τι προτιμάτε να διαβάζετε!