«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου».

Καθώς πλησιάζει το Πάσχα όλοι νιώθουμε πιο ευάλωτοι πιο
εύθραυστοι...και ίσως φέτος περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Ο Ιησούς
Χριστός που σταυρώθηκε για την αγάπη, αυτές τις μέρες μας πλημμυρίζει
με την θεία Χάρη, και μας κάνει πραγματικά αυτό που πρέπει να είμαστε,
άνθρωποι.Σήμερα θα ακούσουμε το τροπάριο
«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου».Σήμερα κρεμάται πάνω στο ξύλο (του
Σταυρού) Εκείνος που πάνω στα νερά κρέμασε τη γη. Στεφάνι από αγκάθια
φοράει στο κεφάλι ο Βασιλιάς των Αγγέλων, Ντύνεται με ψεύτικη βασιλική
χλαμύδα, Αυτός που ντύνει με σύννεφα τον ουρανό, Δέχτηκε ράπισμα
Εκείνος που (με το βάπτισμά Του) στον Ιορδάνη ελευθέρωσε τον Αδάμ (το
ανθρώπινο γένος). Με καρφιά καρφώθηκε ο Νυμφίος της Εκκλησίας. Με
λόγχη τρυπήθηκε ο υιός της Παρθένου. Ο βασιλιάς της ανθρωπότητας, που
ποτέ δεν κοίταξε τον εαυτό του... παρά μόνο το δημιούργημα του τον
άνθρωπο...που του άρεσε να προσφέρει ομορφιά και αγάπη, που ήταν
ταπεινός και καλόκαρδος και δίδαξε την συγχώρεση...εύχομαι να
κρατήσουμε μέσα στις καρδιές μας για πάντα.Ακόμη και την ύστατη ώρα...
το μυαλό του το είχε να βοηθήσει τον άνθρωπο (ληστής) να τον
συγχωρέσει και να τον πάρει μαζί του στον παράδεισο. Και εμείς οι
Έλληνες, θα πρέπει να ξέρουμε ότι τον "βασιλιά" δεν θα τον δεις με τα
μάτια τα φυσιολογικά, αλλά με τα μάτια της καρδίας που όλοι έχουμε,
και βρίσκετε εκεί που δεν μας αφήνει ο εγωισμός μας να δούμε.

Καλή ανάσταση σε όλους!