Μέσα σε αυτό το χάος που ζούμε σήμερα οι περισσότεροι από εμάς χάνουμε την ουσία των πραγμάτων. Γιατί ήρθαμε σε αυτή την ζωή; Πώς πρέπει να ζήσουμε και τι πρέπει να περιμένουμε; Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε με πληροφορίες οι οποίες στην πραγματικότητα είναι ανούσιες και δίχως κανένα όφελος.
Η οικονομική κρίση έκανε και μερικά καλά. Κατάφερε έστω και με το ζόρι να κάνει αρκετούς ανθρώπους να δουν τα πράγματα διαφορετικά.
Πολλοί είναι αυτοί που έχασαν υλικά πράγματα αλλά βρήκαν αληθινούς συντρόφους και φίλους. Οι άνθρωποι στις δύσκολες στιγμές φαίνονται και οι δυσκολίες των ημερών μας κατάφεραν να δυναμώσουν τους δεσμούς σε αρκετές οικογένειες. Αλίμονο βέβαια σε αυτούς που νομίζουν πως είναι μόνοι τους σε αυτόν τον κόσμο και πως η περιουσία τους είναι το πάν.
Ποιος είναι δηλαδή ο σκοπός μας σε αυτή την ζωή; Σίγουρα θα πρέπει να είναι κάτι το οποίο να μπορούν όλοι οι άνθρωποι να το αποκτήσουν.
1. Άρα δεν μπορεί να είναι το χρήμα. Άλλοι γεννιούνται πλούσιοι και άλλοι φτωχοί. Άλλοι γίνονται πλούσιοι και άλλοι χάνουν ότι έχουν. Το χρήμα οπότε και ο πλούτος δεν μπορεί να είναι ο σκοπός ενός ανθρώπου. Μπορεί να κάνει την ζωή του ευχάριστη για ένα διάστημα αλλά πέρα από τις βιολογικές του ανάγκες δεν τον ωφελεί. Το αντίθετο θα λέγαμε. Λίγοι είναι οι πλούσιοι που έζησαν μακάρια ζωή μέχρι τον θάνατο τους. Οι περισσότεροι είχαν άσχημο τέλος.
2.Δεν μπορεί να είναι η δόξα. Δεν γίνεται όλοι οι άνθρωποι να δοξαστούν για τα κατορθώματα τους. Άλλοι θα μείνουν στην Ιστορία και άλλοι στην αφάνεια. Άρα ούτε η δόξα μπορεί να είναι ο σκοπός ενός ανθρώπου καθώς δεν είναι εφικτό από όλους.
3. Δεν μπορεί να είναι η γνώση. Στην σημερινή κοινωνία δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες ευκαιρίες για μόρφωση. Και ακόμα και αν κάποιος διαπρέψει σε ένα κομμάτι των επιστήμων είναι αδύνατο να μπορέσει να γίνει γνώστης των πάντων. Έτσι τα εφόδια που θα αποκτήσει κάποιος στην ζωή του θα τον βοηθήσουν στην πορεία του σε αυτόν τον κόσμο αλλά δεν μπορεί να είναι αυτός ο σκοπός της ζωής του .
4. Δεν μπορεί να είναι η καλοπέραση και οι κοσμικότητες. Γιατί δεν υπάρχει κανένα ουσιαστικό όφελος από το να είσαι κοσμικός ή να κυνηγάς μόνο τις απολαύσεις. Χώρια που δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να φτάσουν στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα για διάφορους λόγους (φτώχεια,έλλειψη γνωριμιών, περιθωριοποίηση κτλπ).
Τότε τι; Για ποιόν λόγο ήρθαμε εδώ; Για να ταλαιπωρούμαστε μόνο; Όχι. Πριν από αρκετά χρόνια διάβασα σε μια έρευνα μου ένα βιβλίο ψυχολογίας το οποίο έλεγε το εξής απλό. Κάθε άνθρωπος από την στιγμή που θα βγει από την κοιλιά της μητέρας του είναι σαν ένα μαγνητόφωνο. Καταγράφει τα πάντα στο μυαλό του μέχρι και το δευτερόλεπτο που θα πεθάνει. Δεν έχει σημασία αν εμείς δεν θυμόμαστε το κάθε δευτερόλεπτο που ζήσαμε (αυτό γίνεται για να ξεκουράζεται ο εγκέφαλος μας) οι πληροφορίες όμως υπάρχουν. Οι ψυχολόγοι έκαναν ένα απλό πείραμα ,διεγείροντας σε διαφορετικά σημεία τον εγκέφαλο εθελοντών κατάφεραν να τους κάνουν να θυμηθούν βιώματα και εμπειρίες που είχαν ξεχάσει! Μπορούσαν να θυμηθούν ακόμα και μυρωδιές και θερμοκρασίες με κάθε λεπτομέρεια. Απλά ο ανθρώπινος εγκέφαλος βάζει στο ντουλάπι τις περισσότερες αναμνήσεις μας για να μην κουράζεται. Έτσι ο άνθρωπος σαν μαγνητόφωνο καταγράφει τα πάντα σε όλη του την ζωή.
Στην ουσία ο σκοπός της ζωής μας είναι η ψυχή μας. Μην έχετε ψευδαισθήσεις. Αυτή είναι η μοναδική περιουσία του κάθε ανθρώπου . Τον σκοπό αυτό μπορούν όλοι οι άνθρωποι να τον επιτύχουν είτε φτωχοί ή πλούσιοι , αγράμματοι και μορφωμένοι. Αρκεί να θελήσουν οι ίδιοι να ζήσουν χριστιανικά , πνευματικά και με αγάπη προς τον πλησίον τους. Μην ξεχνάτε πως το μαγνητόφωνο του κάθε ανθρώπου συνεχίζει να γράφει και αφήνει το αποτύπωμα του στην κάθε ψυχή. Στο τέλος θα φανεί ποιανού η ψυχή μαύρισε επειδή στην ζωή του κυνηγούσε μόνο το χρήμα , την δόξα , τον πλούτο και τις κοσμικότητες αλλά και ποιανού έγινε λευκή σαν το χιόνι γιατί βοήθησε και τον εαυτό του και όσες άλλες ψυχές μπόρεσε.
Το άρθρο είναι αφιερωμένο σε όσους απελπίζονται με την ελπίδα πως θα δούνε τα πράγματα και λίγο διαφορετικά.
Η οικονομική κρίση έκανε και μερικά καλά. Κατάφερε έστω και με το ζόρι να κάνει αρκετούς ανθρώπους να δουν τα πράγματα διαφορετικά.
Πολλοί είναι αυτοί που έχασαν υλικά πράγματα αλλά βρήκαν αληθινούς συντρόφους και φίλους. Οι άνθρωποι στις δύσκολες στιγμές φαίνονται και οι δυσκολίες των ημερών μας κατάφεραν να δυναμώσουν τους δεσμούς σε αρκετές οικογένειες. Αλίμονο βέβαια σε αυτούς που νομίζουν πως είναι μόνοι τους σε αυτόν τον κόσμο και πως η περιουσία τους είναι το πάν.
1. Άρα δεν μπορεί να είναι το χρήμα. Άλλοι γεννιούνται πλούσιοι και άλλοι φτωχοί. Άλλοι γίνονται πλούσιοι και άλλοι χάνουν ότι έχουν. Το χρήμα οπότε και ο πλούτος δεν μπορεί να είναι ο σκοπός ενός ανθρώπου. Μπορεί να κάνει την ζωή του ευχάριστη για ένα διάστημα αλλά πέρα από τις βιολογικές του ανάγκες δεν τον ωφελεί. Το αντίθετο θα λέγαμε. Λίγοι είναι οι πλούσιοι που έζησαν μακάρια ζωή μέχρι τον θάνατο τους. Οι περισσότεροι είχαν άσχημο τέλος.
2.Δεν μπορεί να είναι η δόξα. Δεν γίνεται όλοι οι άνθρωποι να δοξαστούν για τα κατορθώματα τους. Άλλοι θα μείνουν στην Ιστορία και άλλοι στην αφάνεια. Άρα ούτε η δόξα μπορεί να είναι ο σκοπός ενός ανθρώπου καθώς δεν είναι εφικτό από όλους.
3. Δεν μπορεί να είναι η γνώση. Στην σημερινή κοινωνία δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες ευκαιρίες για μόρφωση. Και ακόμα και αν κάποιος διαπρέψει σε ένα κομμάτι των επιστήμων είναι αδύνατο να μπορέσει να γίνει γνώστης των πάντων. Έτσι τα εφόδια που θα αποκτήσει κάποιος στην ζωή του θα τον βοηθήσουν στην πορεία του σε αυτόν τον κόσμο αλλά δεν μπορεί να είναι αυτός ο σκοπός της ζωής του .
4. Δεν μπορεί να είναι η καλοπέραση και οι κοσμικότητες. Γιατί δεν υπάρχει κανένα ουσιαστικό όφελος από το να είσαι κοσμικός ή να κυνηγάς μόνο τις απολαύσεις. Χώρια που δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να φτάσουν στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα για διάφορους λόγους (φτώχεια,έλλειψη γνωριμιών, περιθωριοποίηση κτλπ).
Τότε τι; Για ποιόν λόγο ήρθαμε εδώ; Για να ταλαιπωρούμαστε μόνο; Όχι. Πριν από αρκετά χρόνια διάβασα σε μια έρευνα μου ένα βιβλίο ψυχολογίας το οποίο έλεγε το εξής απλό. Κάθε άνθρωπος από την στιγμή που θα βγει από την κοιλιά της μητέρας του είναι σαν ένα μαγνητόφωνο. Καταγράφει τα πάντα στο μυαλό του μέχρι και το δευτερόλεπτο που θα πεθάνει. Δεν έχει σημασία αν εμείς δεν θυμόμαστε το κάθε δευτερόλεπτο που ζήσαμε (αυτό γίνεται για να ξεκουράζεται ο εγκέφαλος μας) οι πληροφορίες όμως υπάρχουν. Οι ψυχολόγοι έκαναν ένα απλό πείραμα ,διεγείροντας σε διαφορετικά σημεία τον εγκέφαλο εθελοντών κατάφεραν να τους κάνουν να θυμηθούν βιώματα και εμπειρίες που είχαν ξεχάσει! Μπορούσαν να θυμηθούν ακόμα και μυρωδιές και θερμοκρασίες με κάθε λεπτομέρεια. Απλά ο ανθρώπινος εγκέφαλος βάζει στο ντουλάπι τις περισσότερες αναμνήσεις μας για να μην κουράζεται. Έτσι ο άνθρωπος σαν μαγνητόφωνο καταγράφει τα πάντα σε όλη του την ζωή.
Το άρθρο είναι αφιερωμένο σε όσους απελπίζονται με την ελπίδα πως θα δούνε τα πράγματα και λίγο διαφορετικά.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε ότι διαβάζετε και βοηθήστε το κουνάβι να μάθει περισσότερα για το τι προτιμάτε να διαβάζετε!