Οι συμβασιούχοι ή αλλιώς αυτοί που δουλεύουν με συμβάσεις stage ή οι ωρομίσθιοι ή οι επιστημονικοί συνεργάτες και άλλα εκατοντάδες ονόματα που τους έχουν αποδωθεί όχι για να αποδείξουμε την ευρύτητα της γλώσσας μας(δεν θα συμφωνούσε και η κ Δραγώνα σε αυτή την απόδειξη καθώς είναι ενάντια στα πιστεύω της) αλλά για ψηφοθηρικούς λόγους, συνεχίζουν τον αγώνα τους. Συνεχίζουν έναν αγώνα επιβίωσης γιατί αν δεν ανανεωθούν οι συμβάσεις τους χάνουν τον "παχυλότατο" μισθό των 1000 ευρώ. Συνεχίζουν έναν αγώνα που όλη η κοινωνία παρατηρεί από τα τηλεπαράθυρα και διαμορφώνει μια απαθέστατη στάση απέναντί τους.
Μα είναι πολύ φυσικό να είναι απαθείς οι παρατηρητές του προβλήματος. Αυτοί οι παρατηρητές μετέτρεψαν το βουλευτή από συμβασιούχο, σε μονιμά. Πόσοι είναι οι εθνοπατέρες που δεν έχουν δουλέψει ούτε ένα μεροκάματο; Δεν έχουν ζήσει ούτε μία εργατοώρα; Αυτοί οι παρατηρητές μετέτρεψαν τον εκαστότε Πρωθυπουργό από συμβασιούχο, όχι απλά σε μονιμά αλλά σε μονιμά με δικαίωμα κληροδότησης του αξιώματός του στα τέκνα του και αυτά στα δικά τους. Πιο τρανταχτό παράδειγμα από αυτό του μεγάλου σοφιστή μας του κ Παπανδρέου και των προγόνων του δεν θα βρείτε. Αν υπήρχε τουλάχιστον ένας φόρος κληρονομιάς για αυτή τη μεταβίβαση κάτι θα έβγαζε και αυτή η έρμη η χώρα.
Βέβαια ο αντίλογος που τόσο επιζητώ είναι ότι οι βουλευτές, οι υπουργοί και ασφαλώς ο Πρωθυπουργός εκλέγονται. Λανθάνετε κύριοι αντιλογείς. Γερουλάνος(Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού) Δρούτσας(Υφυπουργός Εξωτερικών) Μπιρμπίλη(Υπουργός Περιβάλλοντος) Παπακωνσταντίνου(Υπουργός Οικονομικών) όλα αυτά τα πρωτοκλασάτα, λόγω του υπουργείου τους, δεν έχουν πάρει τη ψήφο σας αλλά είναι βουλευτές Επικρατείας. Είναι πάρα πολλοί βέβαια βουλευτές Επικρατείας αλλά εστιάζομαι σε αυτούς γιατί αυτοί καθορίζουν τη ζωή μας. Έχει καθοριστεί κάποιος νόμος που απαγορεύει την "επανεκλογή" των βουλευτών Επικρατείας, μέσω του ψηφοδελτίου Επικρατείας; Δεν νομίζω... Αυτοί λοιπόν δεν είναι καν συμβασιούχοι που ζητούν τη μονιμοποίησή τους. Αυτοί είναι μονιμοποιημένοι "κομήτες" της πολιτικής ζωής του τόπου...
Οπότε αφαιρέστε τις παρωπίδες που σας έχουν εντέχνως φορέσει και αναρωτηθείτε: Αν απολυθεί η συμβασιούχος καθαρίστρια δεν θα κινδυνεύσει η υγεία σας; Αν απολυθεί ο συμβασιούχος οδοκαθαριστής δεν θα κινδυνεύσει η υγεία σας; Αν απολυθεί ο άνθρωπος των stage(δουλέυουν κυρίως σε δημόσιες υπηρεσίες και είναι αυτοί που σας εξυπηρετούν καθημερινώς) δεν θα κινδυνεύσει η ψυχική μου υγεία γιατί θα πρέπει να εξυπηρετηθώ από τους μόνιμους, με την γνωστή δημοσιουπαλληλίστικη, στην πλειοψηφία τους, συμπεριφορά; Αν όμως "απολυθεί" ο Παπακωνσταντίνου και ο κάθε Παπακωνσταντίνου θα "ανακουφιστεί" η ζωή σας;
Σκεφτείτε λοιπόν ποιοι από τους 2 παραπάνω τύπους συμβασιούχων χρειάζονται την έμπρακτη στήριξή μας....
http://enpatrais.blogspot.com/2011/02/blog-post_913.html
Μα είναι πολύ φυσικό να είναι απαθείς οι παρατηρητές του προβλήματος. Αυτοί οι παρατηρητές μετέτρεψαν το βουλευτή από συμβασιούχο, σε μονιμά. Πόσοι είναι οι εθνοπατέρες που δεν έχουν δουλέψει ούτε ένα μεροκάματο; Δεν έχουν ζήσει ούτε μία εργατοώρα; Αυτοί οι παρατηρητές μετέτρεψαν τον εκαστότε Πρωθυπουργό από συμβασιούχο, όχι απλά σε μονιμά αλλά σε μονιμά με δικαίωμα κληροδότησης του αξιώματός του στα τέκνα του και αυτά στα δικά τους. Πιο τρανταχτό παράδειγμα από αυτό του μεγάλου σοφιστή μας του κ Παπανδρέου και των προγόνων του δεν θα βρείτε. Αν υπήρχε τουλάχιστον ένας φόρος κληρονομιάς για αυτή τη μεταβίβαση κάτι θα έβγαζε και αυτή η έρμη η χώρα.
Βέβαια ο αντίλογος που τόσο επιζητώ είναι ότι οι βουλευτές, οι υπουργοί και ασφαλώς ο Πρωθυπουργός εκλέγονται. Λανθάνετε κύριοι αντιλογείς. Γερουλάνος(Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού) Δρούτσας(Υφυπουργός Εξωτερικών) Μπιρμπίλη(Υπουργός Περιβάλλοντος) Παπακωνσταντίνου(Υπουργός Οικονομικών) όλα αυτά τα πρωτοκλασάτα, λόγω του υπουργείου τους, δεν έχουν πάρει τη ψήφο σας αλλά είναι βουλευτές Επικρατείας. Είναι πάρα πολλοί βέβαια βουλευτές Επικρατείας αλλά εστιάζομαι σε αυτούς γιατί αυτοί καθορίζουν τη ζωή μας. Έχει καθοριστεί κάποιος νόμος που απαγορεύει την "επανεκλογή" των βουλευτών Επικρατείας, μέσω του ψηφοδελτίου Επικρατείας; Δεν νομίζω... Αυτοί λοιπόν δεν είναι καν συμβασιούχοι που ζητούν τη μονιμοποίησή τους. Αυτοί είναι μονιμοποιημένοι "κομήτες" της πολιτικής ζωής του τόπου...
Οπότε αφαιρέστε τις παρωπίδες που σας έχουν εντέχνως φορέσει και αναρωτηθείτε: Αν απολυθεί η συμβασιούχος καθαρίστρια δεν θα κινδυνεύσει η υγεία σας; Αν απολυθεί ο συμβασιούχος οδοκαθαριστής δεν θα κινδυνεύσει η υγεία σας; Αν απολυθεί ο άνθρωπος των stage(δουλέυουν κυρίως σε δημόσιες υπηρεσίες και είναι αυτοί που σας εξυπηρετούν καθημερινώς) δεν θα κινδυνεύσει η ψυχική μου υγεία γιατί θα πρέπει να εξυπηρετηθώ από τους μόνιμους, με την γνωστή δημοσιουπαλληλίστικη, στην πλειοψηφία τους, συμπεριφορά; Αν όμως "απολυθεί" ο Παπακωνσταντίνου και ο κάθε Παπακωνσταντίνου θα "ανακουφιστεί" η ζωή σας;
Σκεφτείτε λοιπόν ποιοι από τους 2 παραπάνω τύπους συμβασιούχων χρειάζονται την έμπρακτη στήριξή μας....
Μαρκέτος Κωνσταντίνος
Ο Φιλελεύθερος
Συμβαση εργου η ορισμενου χρονου σημαινει πολυ συγκεκριμενα πραγματα.Οταν ο εκαστοτε νεος/νεα υπογραφει κατι τετοιο θεωρητικα γνωριζει ποτε ληγει η συμβαση του η (και παλι θεωρητικα)ενημερωνεται απο τους ανωτερους του ποτε ληγει το εργο, ετσι ωστε να μπορεσει να αρχισει να αναζητει αλλου εργασια.Θελω να πιστευω οτι η πλειοψηφια γνωριζε ποτε θα εφευγε απο τη συγκεκριμενη θεση,οποτε επρεπε να ειχε πραξει τα αναλογα.Πως μπορουμε λοιπον να αλλαξουμε κατι αν εμεις οι ιδιοι θελουμε να κρατησουμε τις καρεκλες μας?Πως θα πουμε οτι η κληρονομικοτητα θεσης δεν υφισταται?Πως θα πεισουμε τον συμπολιτη μας οτι δεν γλυκοκοιταμε μια μονιμη θεση στο δημοσιο?Εαν εχετε γινει απαραιτητοι σε αυτες τις θεσεις τοτε θα καλεστειτε να τις αναπληρωσετε και παλι.Συγγνωμη εαν θιγω με αυτα τα λογια πολλους,αλλα δεν καταλαβαινω,ως ανεργος ιδιωτικου τομεα,με συμβαση εργου,οταν τελειωσε η δουλεια μου βρεθηκα να αναζητω καινουργια.Δεν κατεβηκα με πανο μπροστα απο την επιχειρηση μου να τους πω να ανανεωσουν τη συμβαση μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή