Οι ποδηλάτες - μέλη του freeday ξεκινούν, με αφετηρία το Θησείο, για μια απελευθερωτική βόλτα πολλών χιλιομέτρων
Αν αργά το βράδυ της Παρασκευής ακούσετε από μακριά κουδουνίσματα και τραγούδια, γέλια και ζητωκραυγές, μην εκπλαγείτε. Συναντήσατε απλώς τα μέλη του freeday στην καθιερωμένη πλέον βόλτα τους στο κλεινόν άστυ.
Οι βόλτες με ποδήλατα δεν είναι πια προνόμιο μόνο των εφήβων της επαρχίας. Οι ποδηλάτες ενηλικιώθηκαν και μια φορά την εβδομάδα συγκεντρώνονται σε μια απελευθερωτική βόλτα πολλών χιλιομέτρων στη νυχτερινή Αθήνα και τα προάστια που ολοκληρώνεται τις πρώτες πρωινές ώρες.
Το freeday, η ποδηλατική εξόρμηση κάθε Παρασκευής που ως αφετηρία έχει το Θησείο, ξεκίνησε αυθόρμητα πριν από δύο χρόνια από πέντε φίλους. «Μια μέρα που βρισκόμασταν στο κέντρο με τα ποδήλατά μας, σκεφθήκαμε να κάνουμε μια μεγάλη διαδρομή», θυμάται σήμερα ο Κώστας Παπαμιχελάκης, «ψυχή» της όλης διοργάνωσης, «ανανεώσαμε το ραντεβού και έκτοτε βλέπαμε συνεχώς νέα πρόσωπα. Από δέκα γίναμε 80, 100, 120». Σήμερα, το group στο facebook μετράει πάνω από 15.000 μέλη, εκ των οποίων 1.200 περίπου συμμετέχουν στην ποδηλατική διαδρομή, ......που κάθε εβδομάδα διαφοροποιείται.
Στην αρχή οι ποδηλάτες δοκίμασαν τις αντοχές τους διασχίζοντας τον δρόμο από το Θησείο προς την Κηφισιά, τον Πειραιά και τη Γλυφάδα. Συν τω χρόνω, όμως, και καθώς αυξάνονταν και πληθύνονταν, οι διαδρομές τους μετατράπηκαν σε πιο «ψαγμένες» (Πέραμα, Σαλαμίνα, Πεντέλη). Κάθε Πέμπτη βράδυ, με ανυπομονησία μικρού παιδιού, οι χίλιοι «πιστοί» περιμένουν μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή τους την ενημέρωση για τη βόλτα της επομένης. Η ανακοίνωση των διαχειριστών θυμίζει ολίγον... χρησμό Πυθίας! «Η αυριανή διαδρομή θα είναι... ασανσέρ» ή «αύριο θα κάνει δροσιά» ανακοινώνεται υπαινικτικά και ο νοών νοείτω!
Ωστόσο, οι διοργανωτές θέτουν σαφείς όρους σε όσους θέλουν να ακολουθήσουν. «Διευκρινίζουμε ότι οι συμμετέχοντες πρέπει να είναι ενήλικες, όπως και ότι ο καθένας μας φέρει τη δική του προσωπική ευθύνη», υπογραμμίζει ο κ. Παπαμιχελάκης, «φυσικά ζητούμε επίμονα να φορούν κράνος και να έχουν φώτα». Η αστυνομία ακολουθεί πλέον διακριτικά την πομπή των δικύκλων, σε μια προσπάθεια προστασίας και διαχωρισμού Ι.Χ. και ποδηλάτων. Ωστόσο, οι αντιδράσεις του κόσμου στη θέα των ποδηλάτων είναι συνήθως ενθουσιώδεις: τους υποδέχονται με αγκαλιές και χειροκροτήματα. «Εμείς ξεκαθαρίζουμε ότι δεν είμαστε ούτε ακτιβιστές ούτε οικολόγοι ούτε υποψήφιοι δήμαρχοι», επισημαίνει ο κ. Παπαμιχελάκης «είμαστε απλώς μια παρέα που θέλει να κάνει ποδηλατοβόλτα στην πόλη της».
Τι είναι τελικά αυτό που προσελκύει διαφορετικής ηλικίας και φυσικής κατάστασης άτομα στο ποδηλατικό αυτό ραντεβού; «Πριν από ένα μήνα επέστρεφα με το αυτοκίνητο μου από μια ταβέρνα και στη διασταύρωση του Πεντάγωνου σταμάτησα για να περάσουν εκατοντάδες ποδήλατα», περιγράφει ο 33χρονος Βαγγέλης Κωβαίος που, αντί ως οδηγός αυτοκινήτου να εκνευριστεί, ζήλεψε. «“Θέλω κι εγώ!”, φώναξε μέσα μου μια παιδική φωνή», λέει γελώντας , «την επόμενη Παρασκευή δανείστηκα ένα ποδήλατο και πήγα». Από τότε κομμένες για τον Βαγγέλη οι ταβέρνες τις Παρασκευές – «το freeday δεν συγκρίνεται με καμία άλλη διασκέδαση, είναι σαν πάρτι και διαδήλωση μαζί». Ο Βαγγέλης μέχρι τα 15 που ζούσε στο Μεσολόγγι, βρισκόταν όλη μέρα πάνω στη σέλα, ερχόμενος, όμως στην Αθήνα, το εγκατέλειψε. Μετά την εμπειρία του freeday προτίθεται να μετακινείται όσο το δυνατόν περισσότερο με ποδήλατο. Ο 29χρονος Γιάννης Καλύβας αγόρασε αρχικά ποδήλατο για να γυμνάζεται «αφού είχα βαρεθεί τα στατικά ποδήλατα στους τέσσερις τοίχους του γυμναστηρίου». Μετά ανακάλυψε το freeday και από τότε δεν έχει απουσιάσει ούτε μια φορά! Αυτό που ενθουσιάζει, τελικά, τους λάτρεις της ποδηλατικής νύχτας είναι το παρεΐστικο πνεύμα και η γιορτή στο τέλος κάθε εργάσιμης εβδομάδας. Φέτος, το freeday γιορτάζει 2 χρόνια ζωής, 100 βόλτες, 9.000 μέλη, 20.000 καμένες θερμίδες, αλλά και 250.000 ευρώ που ξοδεύτηκαν σε... σουβλάκια.
Περισσότερες πληροφορίες δείτε τους στο facebook
http://prassia-eyrytanias.blogspot.com/2011/02/blog-post_8864.html#more
Αν αργά το βράδυ της Παρασκευής ακούσετε από μακριά κουδουνίσματα και τραγούδια, γέλια και ζητωκραυγές, μην εκπλαγείτε. Συναντήσατε απλώς τα μέλη του freeday στην καθιερωμένη πλέον βόλτα τους στο κλεινόν άστυ.
Οι βόλτες με ποδήλατα δεν είναι πια προνόμιο μόνο των εφήβων της επαρχίας. Οι ποδηλάτες ενηλικιώθηκαν και μια φορά την εβδομάδα συγκεντρώνονται σε μια απελευθερωτική βόλτα πολλών χιλιομέτρων στη νυχτερινή Αθήνα και τα προάστια που ολοκληρώνεται τις πρώτες πρωινές ώρες.
Το freeday, η ποδηλατική εξόρμηση κάθε Παρασκευής που ως αφετηρία έχει το Θησείο, ξεκίνησε αυθόρμητα πριν από δύο χρόνια από πέντε φίλους. «Μια μέρα που βρισκόμασταν στο κέντρο με τα ποδήλατά μας, σκεφθήκαμε να κάνουμε μια μεγάλη διαδρομή», θυμάται σήμερα ο Κώστας Παπαμιχελάκης, «ψυχή» της όλης διοργάνωσης, «ανανεώσαμε το ραντεβού και έκτοτε βλέπαμε συνεχώς νέα πρόσωπα. Από δέκα γίναμε 80, 100, 120». Σήμερα, το group στο facebook μετράει πάνω από 15.000 μέλη, εκ των οποίων 1.200 περίπου συμμετέχουν στην ποδηλατική διαδρομή, ......που κάθε εβδομάδα διαφοροποιείται.
Στην αρχή οι ποδηλάτες δοκίμασαν τις αντοχές τους διασχίζοντας τον δρόμο από το Θησείο προς την Κηφισιά, τον Πειραιά και τη Γλυφάδα. Συν τω χρόνω, όμως, και καθώς αυξάνονταν και πληθύνονταν, οι διαδρομές τους μετατράπηκαν σε πιο «ψαγμένες» (Πέραμα, Σαλαμίνα, Πεντέλη). Κάθε Πέμπτη βράδυ, με ανυπομονησία μικρού παιδιού, οι χίλιοι «πιστοί» περιμένουν μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή τους την ενημέρωση για τη βόλτα της επομένης. Η ανακοίνωση των διαχειριστών θυμίζει ολίγον... χρησμό Πυθίας! «Η αυριανή διαδρομή θα είναι... ασανσέρ» ή «αύριο θα κάνει δροσιά» ανακοινώνεται υπαινικτικά και ο νοών νοείτω!
Ωστόσο, οι διοργανωτές θέτουν σαφείς όρους σε όσους θέλουν να ακολουθήσουν. «Διευκρινίζουμε ότι οι συμμετέχοντες πρέπει να είναι ενήλικες, όπως και ότι ο καθένας μας φέρει τη δική του προσωπική ευθύνη», υπογραμμίζει ο κ. Παπαμιχελάκης, «φυσικά ζητούμε επίμονα να φορούν κράνος και να έχουν φώτα». Η αστυνομία ακολουθεί πλέον διακριτικά την πομπή των δικύκλων, σε μια προσπάθεια προστασίας και διαχωρισμού Ι.Χ. και ποδηλάτων. Ωστόσο, οι αντιδράσεις του κόσμου στη θέα των ποδηλάτων είναι συνήθως ενθουσιώδεις: τους υποδέχονται με αγκαλιές και χειροκροτήματα. «Εμείς ξεκαθαρίζουμε ότι δεν είμαστε ούτε ακτιβιστές ούτε οικολόγοι ούτε υποψήφιοι δήμαρχοι», επισημαίνει ο κ. Παπαμιχελάκης «είμαστε απλώς μια παρέα που θέλει να κάνει ποδηλατοβόλτα στην πόλη της».
Τι είναι τελικά αυτό που προσελκύει διαφορετικής ηλικίας και φυσικής κατάστασης άτομα στο ποδηλατικό αυτό ραντεβού; «Πριν από ένα μήνα επέστρεφα με το αυτοκίνητο μου από μια ταβέρνα και στη διασταύρωση του Πεντάγωνου σταμάτησα για να περάσουν εκατοντάδες ποδήλατα», περιγράφει ο 33χρονος Βαγγέλης Κωβαίος που, αντί ως οδηγός αυτοκινήτου να εκνευριστεί, ζήλεψε. «“Θέλω κι εγώ!”, φώναξε μέσα μου μια παιδική φωνή», λέει γελώντας , «την επόμενη Παρασκευή δανείστηκα ένα ποδήλατο και πήγα». Από τότε κομμένες για τον Βαγγέλη οι ταβέρνες τις Παρασκευές – «το freeday δεν συγκρίνεται με καμία άλλη διασκέδαση, είναι σαν πάρτι και διαδήλωση μαζί». Ο Βαγγέλης μέχρι τα 15 που ζούσε στο Μεσολόγγι, βρισκόταν όλη μέρα πάνω στη σέλα, ερχόμενος, όμως στην Αθήνα, το εγκατέλειψε. Μετά την εμπειρία του freeday προτίθεται να μετακινείται όσο το δυνατόν περισσότερο με ποδήλατο. Ο 29χρονος Γιάννης Καλύβας αγόρασε αρχικά ποδήλατο για να γυμνάζεται «αφού είχα βαρεθεί τα στατικά ποδήλατα στους τέσσερις τοίχους του γυμναστηρίου». Μετά ανακάλυψε το freeday και από τότε δεν έχει απουσιάσει ούτε μια φορά! Αυτό που ενθουσιάζει, τελικά, τους λάτρεις της ποδηλατικής νύχτας είναι το παρεΐστικο πνεύμα και η γιορτή στο τέλος κάθε εργάσιμης εβδομάδας. Φέτος, το freeday γιορτάζει 2 χρόνια ζωής, 100 βόλτες, 9.000 μέλη, 20.000 καμένες θερμίδες, αλλά και 250.000 ευρώ που ξοδεύτηκαν σε... σουβλάκια.
Περισσότερες πληροφορίες δείτε τους στο facebook
http://prassia-eyrytanias.blogspot.com/2011/02/blog-post_8864.html#more
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε ότι διαβάζετε και βοηθήστε το κουνάβι να μάθει περισσότερα για το τι προτιμάτε να διαβάζετε!